آرسبلاگ … وبلاگ آرسنال

من بدم نمی‌آید که مربی از خودش حمایت کند تا استعداد بازیکن را تقویت کند تا زمانی که واقعاً همین اتفاق می‌افتد، من نمی‌خواهم مربی بازیکن را نگه دارد زیرا او به او چسبیده است یا واقعاً نمی‌داند با آن چه کار کند. او هنوز باید وضوح وجود داشته باشد، اگر نلسون مرد آرتتا است، خوب است، اما به آن متعهد باشید. اگر سال آینده در این زمان، او به طور قابل توجهی بیش از 600 دقیقه ای که در این فصل مدیریت کرده بازی نکرده است، او را ثبت نام نکنید (البته در صورت داشتن آمادگی جسمانی).

حتی با توجه به مصدومیت او، 4 درصد از سهم دقایق امیل اسمیت رو، وقتی در نظر بگیرید که او برای اولین بار در ژانویه به تیم روز مسابقه بازگشت، کمی نگران کننده است. در همین بازه زمانی، تروسارد توانسته است 24 درصد از دقایق فصل را افزایش دهد و او را به 50 درصد برای مدت زمانی که در دسترس بوده نزدیک کند.

آرسنال و آرتتا احتمالاً در این تابستان کار زیادی در خط میانی دارند که بسیار منطقی است. فکر می کنم اگر آرسنال بتواند هولدینگ را با یک مدافع قابل اعتماد (احتمالاً یک اپراتور همه کاره دیگر مانند وایت، تومیاسو یا کیویور) جایگزین هولدینگ کند، دفاع نزدیک به اتمام است. با این حال، من فکر می کنم که سه گزینه جلو واقعاً به حداقل شش، در حالت ایده آل، هفت گزینه قابل اعتماد نیاز دارد.

این تنها در صورتی تصمیم عاقلانه خواهد بود که نلسون و اسمیت رو بتوانند به طور قابل توجهی بیش از مجموع 808 دقیقه ای که در این فصل به آنها اختصاص داده شده، کمک کنند. خط حمله آرسنال باید کمی بیشتر به چرخ و فلک تبدیل شود، مگر اینکه آرتتا از مدلی استفاده کند که برای مدت طولانی حمله لیورپول را حفظ کرد – داشتن یک سه گزینه اول بسیار محکم، با تروسارد به عنوان نوعی دیوگو جوتا، و امیدوار باشد که هیچ کدام از آنها نمی شکند

من فکر می‌کنم که این تصویر واضحی از اینکه آرتتا واقعاً چگونه به نکتیاه امتیاز می‌دهد به ما می‌دهد و مشکل در ارتباط با بازیکنانی که واقعاً نمی‌خواهید این است که تیم شما را کوچک‌تر می‌کند. آرسنال به انواع تروسارد، جورجینیو، تومیاسو بیشتری نیاز دارد، بازیکنانی که سرمربی با خوشحالی از آنها استفاده می‌کند و نه فقط در شرایط اضطراری یا زمانی که یک بازی کاملاً در حال مرگ است.

از آنجا که 12 ماه سریع به جلو است و Nketiah احتمالاً در صورت هر چیزی از دستور نوک زدن پایین آمده است. نکتیاه حتی یک بازی لیگ برتر را شروع نکرد تا اینکه گابریل ژسوس مصدوم شد. حتی در 30 اکتبر در خانه ناتینگهام فارست، تیمی با بدترین رکورد خارج از خانه در لیگ، در نهمین بازی یک ماه پر ازدحام برای آرسنال، ژسوس مقابل نکتیا شروع کرد.

واضح است که همه برای کل فصل در دسترس نبودند. ژسوس حدود سه ماه را به دلیل مصدومیت زانو از دست داد، تروسارد تنها در ژانویه به تیم ملحق شد و اسمیت رو در نیم فصل اول مصدوم شد. بازیکنان انتخاب اول همیشه دقایق بیشتری نسبت به گزینه های چرخشی دارند، با این حال، من فکر می کنم که فصل آینده، آرتتا می خواهد توزیع مساوی دقایق را هدف قرار دهد.

به همین ترتیب، در مقابل ساوتهمپتون در آوریل، زمانی که بازی در حال حذف شدن از آرسنال بود، او قصد خود را از روی نیمکت نشان داد. من در مورد چشم انداز امضای قرارداد جدید نلسون بسیار باز هستم زیرا فکر می کنم او همان بازیکن گسترده ای است که آرتتا در سمت چپ آلا مارتینلی می خواهد و او می تواند برای ساکا در سمت راست نیز پوشش دهد.

این رقم باید سه برابر شود، حداقل در فصل آینده، حتی چهار برابر شود تا این تصمیم خوبی باشد. اگر در ماه مه سال آینده مجموع دقایق بازی به طور قابل توجهی افزایش نیافته باشد، به سادگی به این معنی است که آرسنال فرصت بزرگتر کردن تیم خود را از خود سلب کرده و احتمالاً ارزش اسمیت رو در بازار را در این روند به آتش کشیده است. اندازه تیم فقط یک عدد خام نیست، بلکه در مورد توزیع دقیقه است.

تابستان گذشته، ادی نکتیا قرارداد جدیدی دریافت کرد و فکر می‌کنم همه ما می‌دانیم که در آن قرارداد سطحی از مصلحت وجود داشت، زیرا این یک گزینه اقتصادی‌تر از از دست دادن بازیکن به صورت رایگان و سپس یافتن یک مهاجم دیگر در بازار بود. اشتباهی که آرسنال مرتکب شد، مشابه اشتباهی است که با Maitland Niles انجام داد، آنها کنترل قرارداد را از دست دادند.

با ریس نلسون، من فکر می کنم نشانه هایی از زندگی در بهار وجود داشته است. نلسون استعداد زیادی دارد، اما، شاید، او حس شخصیت و بیان روی توپ را از دست داده است. از آنجایی که او در اواخر فصل به بازی‌ها معرفی شد، به نظر می‌رسید که این هوای بیان به سراغش می‌آمد. البته، پیروزی دقیقه 97 او مقابل بورنموث، مصورترین لحظه فصل بود، اما او عملکرد فوق‌العاده‌ای در پیش از آن داشت.

تعداد ساکا و مارتینلی بیشتر از چیزی بود که مربی در نظر داشت، اما در دسترس نبودن اسمیت رو و نلسون برای تعداد زیادی از بازی های گروهی لیگ اروپا باعث شد که آنها مجبور به بازی شوند. فصل آینده، در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا، از ساکا و مارتینلی خواسته می‌شود که دقایق بیشتری بازی کنند.

در حال حاضر، من هیچ مخالفی ندارم که مربی استعدادهایی را که از قبل دارد شناسایی کند و از خودش برای استخراج آن حمایت کند. واضح است که اسمیت رو و نلسون بازیکنان بسیار با استعدادی هستند و من در یک لحظه وضعیت آنها را به صورت انفرادی ارزیابی خواهم کرد. اما حفظ آنها نمی تواند یک درود مری باشد، بلکه باید نشانه ای از اطمینان باشد که هر دوی آنها می توانند بیشتر به سطح لئاندرو تروسارد حرکت کنند (که واضح است برای هیچ یک از بازیکنان دست نیافتنی نیست).

مجدداً، اگر آرتتا تصمیم گرفته باشد که استعدادی در بازیکن وجود دارد و نقشی فزاینده برای او در نظر گرفته است و – مهمتر از همه – او معتقد است که اسمیت رو می تواند با چالش برای به دست آوردن آن نقش روبرو شود، بسیار عالی. همه ما استعداد ESR را دیده‌ایم – بیشتر از استعداد نلسون. اگر بپذیریم که اسمیت رو تقریباً 50 درصد از فصل را در اختیار داشت، در آن صورت او حدود 8 درصد از دقایق موجود را در حالی که در فصل 2022-2023 آماده بود بازی کرد.

به طور خلاصه، آرسنال واقعاً به چند بازیکن نیاز دارد تا مقداری از گرما را از ساکا دور کنند و مارتینلی و آرتتا می‌خواهند به گزینه‌های چرخشی در دسترس او اطمینان داشته باشند – به خصوص اگر بخواهد از سناریوی دیگری که در آن تیم پس از عید پاک محو می‌شود جلوگیری کند. به همین دلیل است که این خبر مبنی بر اینکه باشگاه تلاش می‌کند رایس نلسون را متقاعد کند که بماند و به گفته دیوید اورنشتاین، فروش امیل اسمیت رو را به خود جلب نمی‌کند، بسیار جالب است.

https://arseblog.com/2023/06/trust-nelson-smith-rowe-arsenal/ منبع: