لیگ از تیم ملی در سراسر جهان حمایت می کند. اساساً لیگ طوری سازماندهی شده است که بازیکنان بتوانند شایستگی خود را ثابت کنند، پیراهن تیم ملی را به دست آورند و برای کشور و پرچم خود افتخار کنند.
در یک دهه گذشته سهم لیگ از تیم ملی فوتبال کشورمان به پایین ترین حد خود رسیده است. کارلوس کی روش معتقد بود بازیکنان ایرانی باید به اروپا بروند و تجربه بین المللی خود را غنی کنند، سپس در تیم ملی دعوت شوند و مثمر ثمر باشند. در دوران کیروش بازیکنان کمی بعد از درخشش در لیگ به تیم ملی دعوت می شدند یا بعد از دعوت در لیگ می ماندند. بسیاری از افرادی که به دلیل دعوت به تیم ملی از لیگ محروم شده اند، ایران را ترک کرده اند.
اما با آمدن امیر قلعه نویی اعلام شد که از این پس توجه کادر فنی معطوف به لیگ است. قلعه نویی با نگاهی خاص به لیگ روی کار آمد و همکارانش در تمام مسابقات سال گذشته مسابقات قهرمانی را از نزدیک زیر نظر داشتند. با این حال اگر به ترکیب تیم ملی در یک سال گذشته نگاه کنیم، همچنان اولویت و اکثریت به لژیونرها می رسد.
تیم ملی از این پس وارد فاز تغییر شده و نسل ها را تغییر خواهد داد. بازیکنان جدید و جوان زندگی جدیدی دارند و انگیزه مضاعفی برای درخشش در لیگ دارند. بازیکنانی که قصد دارند پیراهن تیم های لیگ بزرگ را بپوشند تا آینده بهتری داشته باشند.
4 تیم استقلال، پرسپولیس، سپاهان و تراکتورسازی در سال‌های اخیر همواره پر ستاره‌ترین تیم‌های ایرانی بوده‌اند و به دلیل کثرت هواداران و توجه مردم، پس از درخشش، مقصد اکثر ستاره‌ها بوده‌اند. در لیگ هر بار که فهرست تیم های ملی اعلام می شود، بیشترین سهمیه در بین تیم های ملی به این چهار تیم اختصاص می یابد، چهار تیمی که در این هفته دو نفره صف آرایی کردند.
و متاسفانه حضور تیم ملی در دو بازی لیگ برتر تنها 4 بازیکن بود. علیرضا بیرانوند، شجاع خلیل زاده، محمدحسین کنعانی زادگان و رامین رضاییان 4 بازیکن اصلی تیم ملی در دو دیدار بزرگ بعد از ظهر چهارشنبه 21 اردیبهشت ماه بودند.
وجه مشترک این چهار نفر گذشتن از 30 سال و حضور در اسکلت دفاعی تیم ملی است. یعنی هیچ یک از بازیکنان هجومی تیم ملی در مسابقات قهرمانی کشور فعال نیستند. سال گذشته بیشتر احسان حاج صفی و میلاد محمدی در دفاع چپ بازی می کردند که مکمل این چهار بازیکن در 50 متر پشت زمین ایران بود.
سعید عزت اللهی، سامان قدوس، محمد محبی، علیرضا جهانبخش، مهدی قیدی، علی قلی زاده، سردار آزمون و مهدی طارمی دیگر بازیکنان فیکس تیم ملی هستند که همگی لژیونر هستند و این اولین دستاورد این دو بزرگ است. مسابقات قهرمانی با دو تساوی بدون گل، ضعف مهاجمان و گلزنان مشهود بود.
اما نکته تلخ تر از این حضور کم تیم ملی در دو دیدار بزرگ قهرمانی، عدم دوئل مستقیم این ملی پوشان در زمین با رقبای احتمالی شان بود که نشان از وضعیت غیر تهدیدآمیز آنها دارد.
به جز داخل دروازه که علیرضا بیرانوند و پیام نظام در ورزشگاه آزادی مقابل هم قرار گرفتند، این دیدار صحنه خاصی روی دروازه نداشت و دو دروازه بان که از مصدومیت برمی گشتند، چندان مورد تهدید قرار نگرفتند. بعد از آن یک شکاف آشکار بین بیرانوند و نیازمندان تیم ملی وجود دارد که البته در مقایسه با سایرین می توان از آن چشم پوشی کرد.
شجاع خلیل زاده کاپیتان تراکتورسازی در تبریز هیچ یک از مدافعان استقلال را حتی به تیم ملی دعوت نکرد! ایمان سلیمی و محمدحسین مرادمند اصلا در رادار تیم ملی نبودند و روزبه چاسمی هم به آخرین اردو دعوت نشد.
رامین رضاییان در ورزشگاه آزادی کوچکترین تهدیدی از دفاع راست پرسپولیس ندید. در تیم ملی صادق محرمی رقیب اوست که در حال حاضر مصدوم است. دانیال اسماعیلی فر که در این دیدار محروم بود در این دو سال اصلا به تیم ملی دعوت نشد و حنانوف به جای او در این دیدار به میدان رفت.
برای محمدحسین کنعانی زادگان هم همین وضعیت وجود داشت. سیاوش یزدانی و هادی محمدی دو مدافع میانی سپاهان به هیچ وجه در کادر مربیگری تیم ملی حضور ندارند و بزرگترین رقیب کنعانی ها در تیم خودش در حال حاضر مصدوم است، مرتضی پورعلیگنجی که در بازگشت برای این مسابقه به میدان می رود. موقعیت در سطح باشگاهی، نه در سطح لیگ!
بیشتر بدانید: