باس مبارزه | آرسبلاگ … وبلاگ آرسنال

سلام.

البته این هفته باید به فوتبال فکر کنم. در واقع، امروز وقتی Arsecast Extra را با جیمز ضبط می کنم، باید در مورد آن فکر کنم. راستش را بخواهید، دیروز خیلی ناراحت شدم. حدس می‌زنم تا حدی به این دلیل است که من از اکثریت قریب به اتفاق فصل لذت برده‌ام، بنابراین وقتی دیگر سرگرم‌کننده نیست، کاملاً حاد به نظر می‌رسد. تفریح ​​خیلی بهتر از سرگرم نشدن است.

مسئله این است که من نیازی به دیدن من سیتی در حال جشن گرفتن و غم خوردن نداشتم. بنابراین من ترجیح دادم که تماشا نکنم. من طرفدار کاورترها در بهترین زمان نیستم. این بدان معنا نیست که از هیجان یا در واقع از پریدن به اطراف لذت نمی برم. در آن روزگار، اگر از من خواسته شده بود که عضو خانه درد شوم، فکر می‌کنم می‌توانستم آن نقش را با ذوق و شوق ایفا کنم، اما آیا باید آبی کم‌رنگ را ببینم که به اطراف می‌پرد؟ خیر

من عاشق فوتبال هستم. این بهترین است. اما دیروز احساس نمی کردم حال و هوای خوبی برای بازی به اصطلاح زیبا دارم. همچنین فکر می‌کنم زمانی که برخی از افرادی که آن را بازی می‌کنند مانند هیولاهای واقعی به نظر می‌رسند، نامگذاری آن کمی زیاد است. به همین دلیل است که خوشحالم که بن وایت را داریم. تعهد ما به درخشندگی فیزیکی بی نظیر است.

منصفانه به نظر نمی رسد، و شما به ندرت در اولین تلاش آنها را شکست می دهید. شما باید بیاموزید که آنها چگونه کار می کنند و رویکرد خود را برای آن تنظیم کنید. در نهایت، با تمرین کافی و تعدادی تلاش ناموفق، آنها را شکست می دهید. آنها مغلوب شده اند. شر دیگر نیست. و این کاری است که ما باید انجام دهیم.

شاید کمی شبیه یک بازی ویدیویی باشد. شما راه خود را از طریق آن ادامه می دهید تا اینکه درست در پایان باید با رئیس نهایی روبرو شوید. حتی بعد از اینکه تمام قدرت‌ها و سلاح‌ها و بقیه را جمع کردید، شکست دادن آنها سخت است. تقریباً احساس می شود که در برخی مواقع دارند تقلب می کنند. شما به آنها شلیک می کنید، آنها را کتک می زنید، حرکات ویژه خود را انجام می دهید، آنها را روی طناب های استعاری قرار می دهید، اما در نیمه راه آنها به چیز دیگری تبدیل می شوند و بیشتر نیروی زندگی خود را به دست می آورند.

بازی تمام شد. یا چیزی من فکر می کنم.

این همان وحشتی است که ما با آن سر و کار داریم. نمی‌دانم حال شما را بهتر می‌کند یا نه، اما پپ عجیب، شستشوی ورزشی دیوانه‌وار، ریچارد کیز که پنجه‌های گریزلی‌اش را به هم می‌مالد، مدل موی وحشتناک فیل فودن، گونه‌های سرخ‌رنگ کوین دی بروین، فکر نمی‌کنم نیازی به شاهد باشیم. به هر یک از آن اجازه دهید آنها سرگرمی های بی معنی خود را داشته باشند.

به هر حال خیلی رنگ آشغالی است، اینطور نیست؟ “اوووه، به ما نگاه کن، ما مثل آسمان هستیم!”

میدونی کی دیگه مثل آسمونه؟ کاونتری. و می دانید چه کسی از کاونتری حمایت می کند؟ درست است، ریچارد کیز. اگر من یک باشگاه فوتبال بودم و چیزی که مرا با او مرتبط می کرد داشتم، به سادگی رنگ پیراهنم را تغییر می دادم. من حتی ترجیح می‌دهم در یک شب سرد یخبندان برهنه بازی کنم تا آن را بپوشم.

اینم کاری که دیروز انجام دادم در یک روز گرم و آفتابی خوب به مرکز دوبلین رفتم. بیرون یک بار به نام The Swan نشستم و چند آبجو نوشیدم. سپس به یک رستوران ایتالیایی خوب رفتم و غذاهای خوشمزه ایتالیایی خوردم. یا همانطور که در ایتالیا به آن غذا می گویند.