تکلیف پرسپولیس امروز مشخص می شود

این یحیی بود که اکنون از دسترس آنها دور شده بود. در آن زمان هیچکس انتظار نداشت چنین واکنشی نسبت به هواداران معترض پرسپولیس داشته باشد اما مرد پرافتخار پرسپولیس ناراحت و شاید عصبانی از برخورد هواداران برای لحظاتی به آنها اعتراض کرد و در شرایطی برخی از هواداران به پرتاب بطری ادامه دادند و بازیکنان با همراهی آنها وارد رختکن شدند.

پایان دوران آتشین کار درون باشگاه پرسپولیس و رابطه پرمخاطره مدیرعامل و سرمربی به عنوان دو رکن اصلی مدیریت باشگاه بود. آنها با مخالفت های شدید از ابتدای فصل نقل و انتقالات، در نهایت دست در دست آسیا را ترک کردند. هر چند در آخرین دیدار پرسپولیس با هر شانسی می توانست با پیروزی مقابل الدحیل به دور بعد صعود کند و این برد مرهمی بر دردها و زخم های سرخپوشان است.

پرسپولیس در بازی دیروز تیمی تهاجمی بود اما نگران کیفیت نیروی انسانی در زمین بود و اگرچه دقایق ابتدایی با فشار مردم و میل به حمله طوفانی بود اما از آنجایی که الدحیل خودش را پیدا کرد. در زمین، شرایط برای نشان دادن تیم یحیی هر لحظه سخت تر می شد.

بعد از تمام تعاملات و حتی از دست دادن یک پنالتی و دریافت گل، آنها در موقعیت 2-1 از الدیل عقب افتادند که داور با 13 دقیقه وقت اضافه فرصت خوبی به آنها داد، اما هر چه بیشتر می شدیم داشتیم نزدیک می شدیم. آخرین. پرسپولیس هر چه بدتر می شد و کیفیت لازم برای رویارویی با حریف قطری را نداشت. به خصوص که دو تعویض اخیر یحیی به حضور بازیکنانی انجامید که هرگز نقش خاصی در موفقیت این فصل نداشتند. نکته عجیب اینجاست که با وجود نیاز تیم یحیی، او از نبیل باهویی مهاجم خارجی خود استفاده نکرد تا نشان دهد که چقدر این بازیکن را قبول ندارد. بآزیکانی که در بازی قبلی مقابل نصر به میدان رفته بود به دلیل اشتباهی که در حمله پرسپولیس به لاپورته انجام داد مورد تمسخر رسانه ها و هواداران قرار گرفت. البته به نظر می رسید عدم استفاده از این بازیکن نوعی اعتراض به خریدی بود که از سوی کادرفنی برنامه ریزی نشده بود (در واقع شاید یحیی می خواست این پیام را به هواداران پرسپولیس بدهد که …)!

در نهایت پرسپولیس دست خالی زمین را ترک کرد تا هواداران موضع گیری شدیدی علیه تیم مدیریتی، بازیکنان و کادر فنی داشته باشند. رفتار مشابه بسیاری از فوتبالدوستان ایرانی پس از شکست های قابل توجه.

تقسیم. این کامل ترین توصیف از وضعیت پرسپولیس در 6 ماه اخیر و پس از فتح سه گانه است. تیمی که کم کم شور و شوق قهرمانی را در فصل گذشته از دست داد و در گرداب فرو رفت. شاید نتوان محاسبه کرد که گلایه های مالی، تنش ها و بحث های صورت گرفته در مصاحبه ها و واکنش هیئت مدیره باشگاه چقدر به کیفیت تمرینات لطمه می زند، اما عجیب است که آخرین پیروزی قهرمان ایران به بازی با گل گهر برمی گردد. که او نیز با تصمیم مشکوک داوری است.

جالب اینجاست که در تمام این مدت رسانه ها و هواداران به دنبال راهی برای کاهش تنش بین این دو بازیکن اصلی تیم بودند، اما مشخص است که فاصله این دو به قدری زیاد شده بود که قابل جبران نبود. با اسکان موقت و اگرچه تغییر رویکرد یحیی با هدف دور هم جمع شدن تیم برای صعود به مرحله بعدی لیگ قهرمانان آسیا بود، اما دوران پرتنش این تیم در طول مسابقات تاثیر منفی بر سرنوشت نهایی داشت. البته پرسپولیس با مصدومیت تعدادی از بازیکنان کلیدی خود مواجه شد. آنها در کنار این قهرمان ایران روی نیمکت و در ترکیبش تعدادی بازیکن کمتر خوب دارند که حالا می توان حضورشان را تا حدودی زیر سوال برد. پرسپولیس تیمی است که جوان خوش فکری در ترکیب خود ندارد و اکثر بازیکنان مهم این تیم بازمانده های دوره های قبل و نیروهایی هستند که بعد از دوره برونکو به جز یکی دو مورد به تیم پرسپولیس اضافه شدند. کمتر می توانند به پیشرفت تیم در مسابقات مهم و با کیفیتی مانند مسابقات آسیایی کمک کنند.
موضوعی که باعث می‌شود در جذب بازیکنان جدید، سلیقه سرمربی و البته سیستم کلی باشگاه را زیر سوال ببرد.

در نهایت حتی اگر اتفاقی که مقابل گل محمدی افتاد و به نوعی رگه هایی از ناسپاسی را بتوان احساس کرد، نمی توان در این حذف مسئولیت کادر فنی و مدیریت پرسپولیس را نادیده گرفت.
در ابتدا گروه پرسپولیس را بسیار سخت می دانستند اما الدیل نه در دیدار و نه در دیدار دیروز آن تیم قدرتمند گذشته نبود.

در ضمن استقلال تاجیکستان تیمی بود که پرسپولیس هم در بازی رفت و هم در بازی برگشت توانست به پیروزی برسد. حتی در دیدار با نصر که پر از شانس برای پرسپولیس بود، با وجود اینکه هشتاد دقیقه مقابل حریف ده نفره بازی کردند، نتوانستند دو امتیاز دیگر به امتیاز خود اضافه کنند و انتقام شکست بازی رفت را بگیرند.

بله، تیمی بود که در لحظه حساس آخرین بازی چهار بازیکن مهم خود را در اختیار نداشت و همچنین به دلیل قوانین دست و پاگیر لیگ نتوانست تیمی مناسب برای رقابت های پیش رو تشکیل دهد اما آنجا هنوز نکات بسیار قابل بحثی هستند که می توان آنها را در تیم دید و نقد کرد تا جایی که واقعاً دیگر نمی توان عنصر بدشانسی را به عنوان عامل مهم ترین شکست در این دوره از رقابت ها برجسته کرد.

آنها تا آغاز اردوهای جام ملت های آسیا زمان دارند تا شرایط کیفی خود را بهبود بخشند و پس از آن، وقفه ای طولانی در انتظار پالشنی ها برای تصمیم گیری در مورد آینده شان است. آینده ای که در آن اثری از تفاوت ها، مشکلات و مقوله ها نباشد.

پرسپولیس امروز و فردا نیاز به یک تصمیم اساسی دارد. تکلیف مضاعف باشگاه و سرمربی را روشن کنید و به بازیکنانی که ممکن است پشت این بهانه خطیر پنهان شده باشند، پیام شفاف بدهید. علاوه بر این باید راه را برای نیروی جوان هموار کنند و سیستم جذب بازیکن خود را در این سال ها به طور جدی بازنگری کنند.

با پشت سر گذاشتن این مشکلات شاید تصویر یحیی به صلیب کشیده شده در مقابل هواداران پرسپولیس با چیزی که هواداران این باشگاه طی سال ها به آن عادت کرده بودند، جایگزین شود. اینکه پرسپولیس تیمی آینده‌نگر و آینده‌نگر است، نه گروهی ناهمگون و بی‌روح با مربی‌ای نگران و مدیری عصبانی.