کمتر احتمال دارد بازی ای مثل ایران ولز به جایگاه شما بیاید. یک بازی استثنایی با تصاویر و اتفاقاتی که نمی توان درباره آن نوشت.
تیم ملی: یوزپلنگ هایی که با آنها دویدیم
در یکی از عکس های شاد در پایان بازی، پیراهن رامین درآورده و عضلات شکم رونالدو مانند او خودنمایی می کنند، بنابراین فکر می کنیم بدون درد نمی توان زندگی کرد. اگرچه گل روزبه گشتی با آن شوت و شوت از راه دور تاریخی و دیدنی بود، اما بازی درخشان ایران به پایانی متفاوت نیاز داشت. به شکلی باشکوه، کسی که انتظار حضورش در این بازی را نمیرفت، اما صادقانهتر از همه، بدون هیچ اعتراضی و طفرهای تمرین کرده تا جایگزین روزهای تلخ جدایی پرسپولیس و دوری طولانی از لیست ملی شود. در این لحظه طلایی
سرویس خبر شماره: 1855761
05 دسامبر 1401 ساعت 20:54 |
8.4K |
0نقطه نظر
هیجان و احساسی که هرگز تمام نمی شود
خدایا چه لحظه ای
رامین بچا سمسکنده روستایی در نزدیکی ساری است. از کودکی رویای خود را در میان شالیزارها دنبال کرده و به آن می چسبد. مانند طارمی (بچه بوشهر)، میلاد محمدی (خیابان فلاح)، سعید عزت اللهی (انزلی)، کریم انصاری فر (اردبیل)، علی جهانبخش (جیرنده)، وحید امیری (خرم آباد)، سید حسین (شیراز)، حاج صفی (کاشان)، حسینی (نظام آباد)، احمد نور (گرگان) و… دلخراش خانواده هایی که این بچه ها اولین دستمزدهای فوتبالی خود را درخشان به پدر و مادرشان دادند.
قبل از آن فقط چند میلی متر با دروازه فاصله داشتند و امیدوارم علی قلی زاده (دوبار) و سردار آزمون (یک بار) نامشان را در گزارش بازی نهایی درج کرده بودند، اما در کمال تعجب در جشن پایان مسابقه بیشترین فعالیت را در بین بازیکنان داشتند. در آن لحظات شاهد بودیم که قلی زاده تحت تاثیر رامین رضاییان اشک می ریزد و او سردار طارمی را کنار می گذارد. شاید تنها مرد خونسرد کارلوس کیروش بود که فقط ضربان قلبش را با اپل واچ خود نشان میداد و نشان میداد که چه صعود شیبداری را پشت سر گذاشته و تا چه حد توانسته است احساساتش را پشت سینهاش قفل کند.
این تیم ملی ماست. شایسته ترین در کل ایران. یوزپلنگ هایی که با آنها دویدیم.
این نکته ای است که باید مدیون سرمربی تیم ملی باشد. برای ساختن یک تیم اینقدر قوی و متحد و در بازی “هر کسی از هر کجا می تواند قدم جلو بگذارد”. بنابراین از دقیقه 80 تمامی بازیکنان تعویضی ایران بلند شدند و بازی را از کنار زمین شروع کردند. گویی آنها به اندازه بازی ما الهام گرفته بودند، حتی اگر منتظر باشیم تا در دقیقه 98 گل اول را بزنیم (بازی استرالیا و سوت پایان را به خاطر بیاوریم).
پژمان باربر
به گزارش “مجله اخبار فوتبال”، عجیب ترین نکته رزمی دیروز حضور موثر تمامی بازیکنان، بازیکنان اصلی و ذخیره ایران در این دیدار و تاثیر آنها در کسب نتیجه بود تا جایی که حتی بازیکنی که ضعیف ترین بازیکن به نظر می رسید. عملکرد در بین بقیه گل اول را به ثمر رساند، کارآمد بود و می توانست گل دوم را بزند.
در عین حال در میان سفیدپوستانی که با احمد بن علی، مهدی طارمی سر و کار داشتند، چهره یک نفر تغییر چندانی نداشت. ستاره تمام بازی هایی که از او می بینیم. خالق گل دوم و بانی برتری عددی بر ولز که در نهایت ما را سر میز ضیافت پیروزی قرار داد. روی گل دوم ایران، توپ را از پای جو آلن گرفت و با پیشروی به زمین حریف، از بین دو بازیکنی که آماده گلزنی بودند (رامین و جهانبخش) اولین نفری را که شاید 80 یارد دویده بود تا به محوطه دروازه برسد را انتخاب کرد. ). …
در ذهن من این صحنه یک سبک انیمه دارد. طارمی با پیراهنی که در دوران فوتبالش به تن داشت از شاهین (بوشهر) تا غرافه و از پرسپولیس تا ریواوه و پورتو راهی دروازه شد. سفید، آبی، سبز، زرد و قرمز. متعلق به ایران و جهان است. در آن طرف در استارت بلند رضاییان با کیت های صبا، راه آهن، پرسپولیس، اوستنده، دحیل و سپاهان می درخشد تا به توپ برسد و آن را بالای سر لستر بچسباند. دروازه بان در تور و بعد عصبانیتش از ما و پیمان یوسفی می شکند و همه او را در آغوش می گیریم.