چند امتیاز از گل اول پرسپولیس مقابل شمس آذر بود. اولاً اصلاً آفساید نبود و باید از کار خوب کمک داور دید و قدردانی کرد، مخصوصاً در فوتبالی که داوران اینقدر تحت فشار هستند.
دوم اینکه روحیه تعاونی پرسپولیسی ها را نشان داد. هیچکس در این تیم نمی خواست خودش قهرمان شود و فلسفه بازی تیمی در بین بازیکنان نهادینه شد.
ثالثاً در فوتبال قانونی وجود دارد که اگر مهاجمی بتواند 99 درصد گل بزند اما هم تیمی اش در موقعیت 100 درصد باشد باید پاس بدهد و آل کثیر هم برای اثبات حرفه ای بودنش همین کار را کرد.
و در نهایت عیسی می توانست برای کسب عنوان بهترین گلزن گلزنی کند اما اورونوف را در موقعیت بهتری دید و از او گذشت. ترجیح منفعت تیم بر منفعت شخصی و اثبات اینکه با وینگر ازبکستانی اختلافی وجود ندارد.
در هفته های اخیر همه شاهد حاشیه قابل توجهی بوده ایم که به راحتی می تواند پرسپولیس را از مسیر قهرمانی منحرف کند. عیسی آل کثیر از نبوغ و گل های پیاپی اورونوف ناراحت است و دوست ندارد زیر سایه او باشد! در تاریخ فوتبال ایران زوج های بزرگ زیادی را داشته ایم که قربانی این بحث های کودکانه شده اند. دو بازیکن بزرگی که از خود پیشی نگرفتند و تیم های بزرگی حتی در سطح ملی که تحت تاثیر این بلا قرار گرفتند.
و بالعکس زوج هایی که با روحیه همکاری با یکدیگر به اوج شهرت و اعتبار رسیدند و هم تیمی های خود را اعتلای بخشیدند. به عنوان مثال می توان به زوج دایی-خداداد اشاره کرد که همچنان برای خط فوروارد هر تیمی استاندارد محسوب می شود. شایعه این اختلاف می توانست به راحتی پرسپولیس را نابود کند اما عیسی آل کثیر که خودش 90 درصد شانس گلزنی داشت و چندین بار هم از همین زاویه و در شرایط یکسان گلزنی کرد به اورونوف کمک کرد تا گل هم تیمی اش را به ثمر برساند. اولین هدف مهم بازی کرد و خود و پرسپولیس را از طوفان شایعه نجات داد. گردبادی که می تواند به قیمت جام قهرمانی این فصل تمام شود.