ساپینتو حریف مورینیو در بازی سپاهان نبود

آنالیز کامل لیگ 22 استقلال با علی لطیفی

وی درباره بازیکنان جدیدی چون محبی، قیدی و رضایی که قرار است به استقلال اضافه شوند، گفت: فکر می کنم مدیریت استقلال به رهبری سردار آجارلو کار بزرگی انجام می دهد. علیرغم اینکه استقلال در ابتدای فصل و قبل از شروع جذب دیر آمد، معتقدم با اتفاقاتی که رخ داده و بازیکنانی که جذب شده اند، شرایط برای استقلال خیلی خوب شده است. بازیکنانی مثل قیدی، کاوه رضایی و محبی بازیکنان بسیار بزرگی هستند، بازیکنان مطرحی در فوتبال ما هستند و جزو ملی پوشان هستند. اما نباید یک مشکل را فراموش کرد، این سه بازیکن فصل گذشته خیلی کم بازی کردند و از فرم مسابقه فاصله دارند و این مشکل دو جنبه دارد. یکی اینکه باید انگیزه بالایی داشته باشند، کار را قبول کنند و بتوانند مسائل استقلال را حل کنند و دیگر اینکه دیر آماده می شوند یا شرایط بدنی آنها اجازه نمی دهد، مخصوصاً کاوه رضایی که سنشان از محبی بیشتر است و قائدی کاوه رضایی است. در شرایط ایده آل تا حدودی سخت و زمان بر است.

لطفی ادامه داد: اما در نیمه دوم کمی شکل بازی عوض شد که بی دلیل نبود چرا که سپاهان گل زد و وارد زمین خودش شد و ضد حمله کرد. یعنی استقلالی ها چادر زدند و شروع به توپ و میدان کردند و مالکیت توپ در نیمه دوم کاملا در اختیار استقلالی ها بود و سپاهان بسیار هوشمندانه بازی کرد. با توجه به اینکه مورائیس دستیار آقای مورینیو بود، فکر می‌کنم شکل بازی‌ای که دیروز از سپاهان دیدیم دقیقاً مرا یاد تیم‌های آقای مورینیو می‌اندازد، آقای مورینیو استاد این کار است. رالی در خانه و ضد حمله که سپاهان در نیمه دوم موفق به انجام آن شد. البته گل اول با خطای مدافع خارجی استقلال بود که توپ را لو داد و سپاهانی ها توانستند از این خطا استفاده کنند و گل اول را به ثمر برسانند و گل دوم هم از بدشانسی محض استقلالی ها بود. . ، تیری که رامین رضاییان زد، فکر کنم چوبی بود اما به پای روزبه خورد و به داخل در رفت. اما معتقدم بعد از گل دوم سپاهان، بازی کاملا در اختیار استقلال بود و اگر پنالتی محرزی روی آرمان رمضانی گرفته می شد، بازی می توانست بسیار هیجان انگیزتر باشد. حالا خطای داور باعث شد این پنالتی گرفته نشود.

وی در خصوص توانایی رضاوند در بازی سازی گفت: با توجه به اینکه آرش رضاوند را از قدیم می شناسم و بازیکن من بود، در صورت اعتماد می تواند خوب کار کند. بازیکنان فوتبال در کل فکر می کنند که او یک هافبک دفاعی است که اتفاقا بیشترین آسیب را به آرش رضاوند در حین بازی در پست هافبک دفاعی وارد کرد. او ذاتاً بازیکنی پشت مهاجم است زیرا توانایی گلزنی، دریبل زدن و پاسور بالایی دارد، اما به دلایلی مربیان همیشه از او به عنوان هافبک دفاعی استفاده کرده اند. به نظر من پتانسیلی که آرش در این پست داشت کاملا از بین رفت و او نتوانست آنطور که باید و شاید در پست هافبک دفاعی خودش را نشان دهد چون اگر بازی کند شرایطش در پست هافبک تهاجمی می تواند خیلی بالاتر باشد.