برخی از تیم های ما هنوز دهمین بازی خود در لیگ برتر را انجام نداده اند. یعنی در لیگ 16 تیمی که هر تیم در پایان فصل 30 بازی دارد، هنوز به یک سوم برتر لیگ نرسیده ایم که سرمربی هجدهم به میدان رفت!
ثبات فوتبال در این کشور در تغییر مربیان هر لیگ نمود پیدا می کند. چه فرهنگ رهبری این کشور نتیجه گرا باشد و چه به دنبال کار اصولی و بلند مدت هستند. ما سال ها از کشورهای عربی به دلیل تغییرات سریع مربیگری و نتیجه گیری آنها انتقاد کرده ایم، اما اکنون در همان دام گرفتار شده ایم. البته ما قصد دخالت در امور تیم را نداریم و مشخصا نتایج پیکان و فولاد اصلا امیدوار کننده نبود…
هفته یازدهم لیگ برتر آغاز شده است و در اخبار قبل از شروع مسابقات، صندلی های سیروس پورموسوی در استقلال خوزستان و عبدالله ویسی در صنعت نفت آبادان بسیار شکننده است و در صورت ناکامی در این هفته، آنها نیز خواهند داد. جایگاه خود را بالا ببرند به دیگری و دیدیم که استقلال خوزستان در خانه به سپاهان باخت!
اما هنوز هیچ تغییری رخ نداده و تنها دو تغییر در لیگ بیست و سوم داشته ایم. همانطور که می دانید استعفای “مهدی رحمتی” پذیرفته نشد و البته تعویض آنتونی گلادیسون در یک مسابقه به جای منصوریان موقتی بود. فولاد در این فصل اولین تغییر را انجام داد که قبلاً در هفته چهارم تغییر مربی می داد، فصلی که عبدالله ویسی جایگزین نکونام شد و در هفته چهارم دوباره جایگزین او شد!
فولاد این بار در هفته چهارم منصوریان را برکنار کرد و «ایگناسیو مارتینز» اسپانیایی به عنوان هفدهمین مربی این فصل منصوب شد. و حالا که رسول خطیبی رفته و رضا عنایتی هجدهمین سرمربی فصل جدید لیگ برتر است، یک مهاجم سابق استقلال جایگزین مهاجم دیگری در این تیم می شود.
شاید تا نیم فصل تغییر دیگری روی نیمکت ها ایجاد شود تا بار دیگر این سوال به ذهن فوتبالی ها بازگردد که مدیران در ابتدای فصل بر چه اساسی مربی انتخاب می کنند و چه اتفاقات غیرقابل پیش بینی ای در پی خواهد داشت. وقتی مربی عوض می کنند اتفاق بیفتد؟!