در حال حاضر، مشکلات لیورپول در دفاع از ضربات ایستگاهی یکی از بسیاری از مشکلات است، اما با غیبت فان دایک و کوناته در حال حاضر، می ترسید این مشکلی باشد که پتانسیل بدتر شدن را دارد.
عادت جدید پرهزینه لیورپول از زمان جام جهانی – لیورپول اف سی
https://www.thisisanfield.com/2023/02/liverpools-costly-new-habit-that-jurgen-klopp-must-solve/ منبع:
لیورپول از زمان شروع مجدد فصل خود پس از جام جهانی، چهار گل دریافت کرده است که ناشی از موقعیت های ضربات ایستگاهی است، اما در حقیقت، به راحتی می توانست گل های بیشتری داشته باشد.
چرا این اتفاق می افتد؟
و در آخرین بازی خود، هر دو گلی که لیورپول در شکست جام حذفی مقابل برایتون دریافت کرد، از موقعیت های ضربات ایستگاهی سرچشمه گرفت.
تنها یکی از گل‌ها اجازه ماندن داشت، اما واضح‌ترین نشانه این بود که لیورپول نمی‌دانست چگونه با روتین‌هایی برخورد کند که تیم توماس فرانک آشکارا روی آن کار کرده بود.
اولین مورد ضربه ای از راه دور توسط طارق لمپتی بود که در مرحله دوم بازی از لوئیس دانک خارج شد، اما دومی مظهر مشکلات اخیر قرمزها بود.
لیورپول خوش شانس بود که ضربه کای هاورتز را با گچ برای آفساید مشاهده کرد، اما باز هم، خط دفاعی تماماً از یک ضربه ایستگاهی در دریا بود.
قبل از اینکه کائورو میتوما بتواند برای برنده بازی را تمام کند، توپ بلند او باعث ایجاد هراس و وحشت شد.
اما باید در زمین تمرین کار جدی انجام شود تا این مشکلات ادامه پیدا نکنند.
با توجه به اینکه فابینیو و جوردن هندرسون برای هر نوع فرمی با مشکل مواجه هستند، کلوپ ترجیح داده است که سه نفر از استفان باجستیچ، نابی کیتا و تیاگو را در مرکز پارک به میدان بفرستد که هیچ یک از آنها بلند قدترین یا بدنی ترین نیستند.
شاید کمبود قد هم دلیل مشکلات قرمزها در دفاع در محوطه جریمه خودی باشد. خط هافبک به ویژه کوچکتر شده است.
سپس شکست 3-1 مقابل برنتفورد در ابتدای سال بود. بسیار قابل توجه است که برنتفورد در نیمه اول سه بار از روی کرنر موفق به گلزنی شد.
بله، در هفته های اخیر آنها بدون رهبر خط دفاعی خود ویرجیل ون دایک بوده اند، و برای آینده قابل پیش بینی، آنها اکنون بدون کوناته خواهند بود.
در مقابل، از زمان از سرگیری فصل خود در دسامبر، لیورپول اغلب یک هفته بین بازی ها فاصله داشت. زمان زیادی برای اتو کردن چیزها در زمین تمرین.
یورگن کلوپ به وضوح از اینکه هر دو گل برایتون از ضربات ایستگاهی یکشنبه گذشته به ثمر رسید بسیار ناامید بود، اما او مطمئناً نمی تواند استدلال کند که لیورپول اخیراً زمان تمرینی برای کار روی مسائل را نداشته است.
پاسکال گروس از یک ضربه ایستگاهی در عمق وقت های تلف شده به راحتی توانست پرویس استوپینان را پیدا کند که لیورپول او را کاملاً در تیرک عقب گذاشته بود.
گلی که ایستاده بود از پای ابراهیما کوناته خارج شد و ویتالی ژانلت تیاگو را در محوطه جریمه مهار کرد و به بن می و زانکا اجازه داد تا به فضا حمله کنند.
در فصل‌های گذشته، تیم‌های او راه‌هایی برای پیروزی در مسابقات فوتبال هر چند روز یک‌بار، بدون زمان تمرین پیدا کرده‌اند.
در اولین بازی برگشت آنها، شکست Carabao Cup مقابل منچسترسیتی، گل پیروزی تیم پپ گواردیولا زمانی به ثمر رسید که کوین دی بروین یک کرنر کوتاه زد تا لیورپول را از گارد خارج کند، قبل از ارسال یک سانتر که ناتان آکه را در تیرک عقب آزاد کرد.
در تساوی 0-0 مقابل چلسی، آبی ها با یک گل مردود مواجه شدند که از روی یک کرنر در مراحل ابتدایی به ثمر رسید.
از زمان ورود یورگن کلوپ، لیورپول به خاطر ضربات ایستگاهی خود در هر دو باکس تحسین های زیادی را به دست آورده است، اما دفاع از موقعیت های توپ مرده در این فصل به یک مشکل فزاینده تبدیل شده است.
کودی گاکپو و داروین نونز مطمئناً قد کوتاهی ندارند، اما هر دو هنوز به روشی که کلوپ و کادر مربیگری اش از تیمشان می خواهند تا از موقعیت های توپ مرده دفاع کنند، به طور کامل عادت نخواهند کرد.
به زبان ساده، اگر قرار است نتایج لیورپول در هفته‌های آینده بهتر شود، توانایی دفاع از این موقعیت‌ها نیز باید بهبود یابد.
