وقتی از نقش و اهمیت کاپیتان در یک تیم صحبت می کنیم، آخرین بازی وحید امیری و پرسپولیس مقابل نساجی می تواند بهترین نمونه و نماد باشد. وحید امیری که این هفته ها به جای عالیشاه وارد زمین شد اما نیمکت نشینی چیزی از ارزش و احترام و جایگاه او در بین هم تیمی هایش کم نکرد.
پرسپولیس همیشه جای ستاره ها بوده و در حال حاضر هم تیمی ستاره هاست. بازیکنانی از سراسر ایران که در تیم های دیگر می درخشند و با تعداد زیاد و هیاهوی بسیار به پیراهن تیم بزرگ پایتخت می رسند. حتی در شرایط عادی تمرین، کنترل این ستاره ها کار سختی است، زیرا به گفته حضرت سعدی، هیچ دو پادشاهی در یک منطقه نیستند!
بازیکنان از خانواده ها، شرایط و زمینه های فرهنگی متفاوتی هستند و طبیعی است که در مسائل مختلف با یکدیگر اختلاف نظر داشته باشند. در فوتبال ایران تقریباً هیچکس نیست که از این اختلاف بزرگ سروش رفیعی و مهدی ترابی، دو هافبک باتجربه و ملی پوش که تقریباً در همه چیز با هم اختلاف نظر دارند، بی خبر باشد!
در نیمه اول ورزشگاه وطنی دو اتفاق از فاصله نزدیک رخ داد که از چشم بسیاری پنهان ماند. در هیاهوی ورزشگاه و حساسیت مسابقه طبیعی است که خیلی ها متوجه نکات ریز اما مهم نمی شوند. ، اما این بسیاری شامل متخصصان و طرفداران نمی شود!
در نیمه اول سروش رفیعی در یک صحنه و با وجود اینکه عیسی آل کثیر در شرایط خوبی قرار داشت ترجیح داد مهدی ترابی را با پاس پرتاب کند اما پاس او در زمان خروج به ترابی رسید و در موقعیت آف قرار گرفت. -سمت.
این اتفاق باعث ایجاد مشاجره کوچکی بین دو ستاره شد. ترابی معتقد بود سروش دیر مرده و سروش گفت زود رفتی، آن طرف عیسی شاکی بود که چرا مرا ندیدی!
لحظاتی بعد در پی خطای سروش روی بازیکن نساجی ضربه ایستگاهی وارد دروازه پرسپولیس شد و دقیقا در همان لحظه بحث از صحنه قبل به دعوای جدی تبدیل شد. ترابی فکر می کرد سروش در چنین موقعیت خطرناکی نباید اشتباه می کرد و پاسخ سروش را می توان حدس زد!
در آن لحظاتی که دو بازیکن تحت تاثیر سرعت و فشار بالای بازی هر لحظه می توانستند کنترل خود را از دست بدهند و حاشیه بزرگی برای پرسپولیس ایجاد کنند، وحید امیری روی صحنه آمد و با آن تجربه عالی و البته به لطف موقعیتی که داشت. نگرفتم. بازیکنان با انگشت به بینی و بالا بردن دستان خود به نشانه پایان داستان، دو طرف را از یکدیگر جدا کردند و جمعیت را خواباندند.
وحید در صحنه های تلویزیونی به وضوح خود را بین این دو هافبک قرار داد و اجازه نزدیک شدن به آنها را نداد، سپس با همان دو دست آنها را به دور شدن از صحنه و یکی دیگر از آنها دعوت کرد. و چه خوب که این دو بازیکن باتجربه با رعایت به موقع دستور کاپیتان خود را از احتمال کارت گرفتن نجات دادند و با اختلاف زیادی هم تیمی های خود را نجات دادند که در هفته های اخیر منتقدان می توانند خطرناکتر از استقلال برای قهرمانی باشند. و شاید اگر کارگر بود، پرسپولیس در نیمه اول 10 بازیکن داشت!
ارزش و اهمیت داشتن کاپیتان در فوتبال همین است.
بیشتر بخوانید: وحید امیری وارث پست و بازوبند امید; کاپیتان پرسپولیس با اخلاق اما غیرسیاسی!