ملان نام بزرگی در فوتبال ماست. نامی به قدمت تاریخ لیگ در ایران که همیشه رقیب دو قطب بزرگ پایتخت بوده و با قهرمانی استقلال و پرسپولیس در ادوار مختلف تاریخی و در تورنمنت های مختلف آتش مسابقات کشوری را داغ نگه داشته است.
یک لحظه فکر کنید: اگر سپاهان نباشد، تراکتور نباشد، فولاد نباشد، لیگ ایران در چه مقطعی جذابیت خود را از دست می دهد؟ رقابت قهرمانی از ابتدای هر فصل فقط بین پرسپولیس و استقلال برگزار می شود و هیچ کدام از تیم های دیگر! این وظیفه برای چندین دهه توسط ملوانان انجام شده است.
انزلی به همراه آبادان تنها شهرهای فوتبال ایران هستند که هواداران استقلال و پرسپولیس با پیراهن تیم محبوبشان به ورزشگاه نمی آیند. در انزلی ورزشگاه سفید و در آبادان زرد است. در هر دو شهر نتایج تیم فوتبال مستقیماً روی زندگی مردم تأثیر می گذارد. هرجا وارد بازار شوید عکس های تیم شهرستانی را می بینید و خبری از ستاره های استقلال و پرسپولیس نیست! اما ملوان از یک جهت بر صنعت نفت برتری دارد.
در انزلی تیم ده ها سال است که همیشه بومی بوده است. مربی و بازیکن فقط اگر بچه شمالی بود می توانست پیراهن ملوان را بپوشد و البته آنقدر استعداد در گیلان وجود دارد که ملوان چندین دهه نیازی به بازیکنان و مربیان غیربومی نداشت.
یادمان می آید که در دهه 90 که قرار بود برای اولین بار یک مربی یا بازیکن خارجی به انزلی و ملوان اجازه ورود پیدا کند، گروهی از متعصبان سرسخت سفیدپوست علیه این جریان موضع گرفتند. آنها همچنان همین نظر را دارند و در شروع فصل مقابل تارتار قرار گرفتند!
مهدی تارتار مشکل دیگری داشت. ملوان بعد از سال ها به لطف دو ستاره محبوبش «پژمان نوری» و «مازیار زارع» به لیگ برتر بازگشته بود و تارتار، جانشین پژمان نوری به عنوان مدیرعامل باید روی نیمکت می نشست تا جانشین مازیار زارع شود!
خیلی از بازیکنان فصل قبل رفته اند. آنها نیز محبوب بودند و تارتار شاگردانش را همانطور که به اصفهان برده بود به انزلی می برد. همه اینها بر سختی کار او در شروع کار افزود، همه انتظار داشتند تارتار را با همان ناکامی های اولیه، لیگ را ترک کند.
شاید تنها راه ماندن مهدی تارتار در انزلی همین شروع درخشان بود. شروعی بی سابقه در تاریخ لیگ برتر. در دهه 80 و 90 به لطف همان توضیحاتی که دادیم – با وجود اینکه نام و نشانی داشت – هرگز مدعی قهرمانی و در صدر رده بندی نبود. حالا ملوان در رتبه دوم است!
بدیهی است که این نتایج درخشان بدون ایجاد یک تیم خوب به دست نمی آمد. تارتار همیشه در فوتبال ایران به فوتبال تدافعی معروف بوده است اما تیمشان در انزلی 4 گل به فولاد زد. با معرفی فوتبال هجومی ملوان به جایی رسیدیم که حالا مدافعان کناری این تیم هم گل می زنند، قبلا مدافعان میانی هم گل می زدند!
در دیدار قبلی «مجید عیدی» یک گل زد، این هفته «پدرام قاضی پور» زننده تنها گل 3 امتیازی ملوان مقابل هوادار تهران بود. به تیمی که مدافعان کناری آن 3 امتیاز می گیرند اما بیست امتیاز باید بدهید؟ و حالا با این نتایج مهدی تارتار را باید مدعی جدی نیمکت نشینی پرسپولیس دانست!