گزارش: عواقب باورنکردنی هدف گیری ضعیف!

به گزارش “مجله اخبار فوتبال”، ورزشگاه یادگار امام سومین ورزشگاه بزرگ ایران است که در فصل جاری نسبت به ورزشگاه های آزادی و نقش جهان بیننده بیشتری دارد. دیروز پس از دو پیروزی دلگرم کننده مقابل فولاد و گل گهر، حدود 25 تا 30 هزار هوادار تراکتورسازی به این ورزشگاه آمدند تا شاهد عملکرد تیم محبوب خود باشند.

در ابتدای مسابقه خبری از ممنوعیت تشویق بازیکنان و حتی اعضای کادرفنی نبود و همه به نوبت توسط سکوهای تی تی و مقابل سکوها حمایت شدند. همه چیز کاملاً عادی پیش می رفت و تماشاگران به همان اندازه به نتیجه این دیدار و سرنوشت تراکتورسازی در جام حذفی خوشبین بودند، اما زیر پوسته ورزشگاه اتفاق دیگری می افتاد.

از دست دادن پنالتی رحمان جعفری که می توانست صعود این تیم را تضمین کند با اعتراض هواداران همراه شد. پس از سوت پایان بازی، بسیاری از هواداران برای استفاده از خدمات اجتماعی ورزشگاه، صندلی های خود را ترک کردند و زمانی که تنها یکی دو دقیقه از شروع وقت اضافه نگذشته بود، در سکوت ورزشگاه، صدای فریاد شادی از نیمکت مس رفسنجان به گوش رسید. تراکتورها را به خودشان بازگرداند: گل خوردیم!

این شروع یک شب جنجالی، پرمخاطره و موضوعی بود. تشویق و شور و شوق بازیکنان از گوشه و کنار استادیوم به گوش می رسید، اما لحظاتی بعد شعار غالب، شعارهایی علیه کل ساختار باشگاه بود که شعارهایی علیه نام ها و افراد مختلف را به دنبال داشت.

جالب است بدانید در همان زمان تعویض رحمان جعفری حتی بخشی از ورزشگاه را برای چند ثانیه علیه این بازیکن شعار داد و صفا هادی که همزمان با رحمان زمین را ترک کرده بود، سودی نبرد. عصبانیت تراکتورها این واکنش شدید مردمی بود که طاقت از دست دادن یک جام دیگر را نداشتند.

البته شعار علیه باشگاه ها تندتر بود و حتی بخشی از این عصبانیت به حمید مطهری هم رسید. اما تا پایان مسابقه هیچکس علیه محمدرضا زنوزی شعار نداد تا اینکه پس از قطعی شدن حذف، نوک انتقادات و مخالفت ها متوجه مالک باشگاه شد. زنوزی در سه بازی دیگر این فصل با این واکنش ها مواجه شد اما این بار شعارها بلندتر، بلندتر و گسترده تر از همیشه بود.

شاید باورتان نشود اما 30 دقیقه پس از پایان مسابقه صدها تماشاگر تراکتورسازی در سکوها ماندند و اعتراض خود را به نمایش گذاشتند. به نظر می رسد حذف جام حذفی تنها بهانه ای بود تا خشم نهفته در دل آنها را دوباره شعله ور کنند و گروه بزرگی را هدف بگیرند. همزمان تعدادی از هواداران با رسیدن به خروجی ورزشگاه یادگار اعلام کردند تا زمانی که اتوبوس تیم از ورزشگاه خارج نشود جایی نمی روند و قصد دارند با بازیکنان صحبت کنند.

اینها صحنه هایی است که بازیکنان شاغل در پرسپولیس و استقلال شاید هرگز آن را تجربه نکنند. هر دو تیم اسکارلت که احتمالاً همگی قبول دارند که بهترین تیم ایران هستند، شکست های قابل توجهی را متحمل شدند و با اعتراض عمومی هواداران خود مواجه شدند، اما برای یک فصل کامل، سایه اعتراض و مخالفت همیشه بر سر تیم خواهد بود، حتی با یک تساوی و یک شکست، اتفاقی که حتی پس از باخت در رقابت های آسیایی برای آنها نیفتاد و به همین دلیل بازیکنان سابق سرخابی تجربه بی نظیری در تبریز داشتند.

جالب اینجاست که اعتراض هواداران تراکتور پس از پس گرفتن جام حذفی صورت گرفت، همان جامی که پیش از این دو تیم پرسپولیس و استقلال را در اختیار داشت. البته ساده لوحانه است اگر فکر کنیم این اعتراضات صرفا به خاطر شکست جام حذفی بوده است، به عبارتی شاید اگر تراکتور در آن بازی پیروز می شد و در لیگ برتر به ملوان می باخت، دوباره همان اتفاقات تکرار می شد. به نظر سرنوشتی محتوم در انتظار باشگاه پرطرفدار تبریزی بود.

به نظر می رسد ورزشگاه یادگار بیش از آنکه محلی برای حمایت از تیم تراکتورسازی باشد، محلی برای ابراز خشم هوادارانی است که فرصت مناسبی برای شکستن کاسه و قابلمه از سوی مدیران، مسئولان، مربیان و بازیکنان تیم دارند. . در واقع شاید کارکرد ورزشگاه یادگار امام به کلی تغییر کرده باشد و شاید این هواداران منتظر شکست هستند تا اینگونه صدای خود را بلند کنند و علیه هرکسی که دوست دارند شعار بدهند.

اما دود این عملکرد جدید ورزشگاه یادگار بیشتر به چشم تیم فوتبال تراکتور خواهد رفت. چیزی که شاید در مبارزات این روزهای فوتبال تبریز کمتر به آن توجه شده است.

یادتان باشد تراکتور یک تیم مردمی و مردمی است که شاید برای خیلی ها نماد شهر تبریز شده باشد اما حالا تصویری که از بیرون منعکس می شود فضایی آلوده بیش نیست، فضایی که شاید اگر ماندگار باشد. تراکتورسازی نمی توانست تعدادی از بازیکنان فعلی خود را به خدمت بگیرد و هیچکس ریسک عقد قرارداد با چنین تیمی را نداشت.

با وجود همه انتقادات، فراموش نکنید که در لیگ بیست و یکم پس از ناامیدی زنوزی، تراکتور به رده سیزدهم سقوط کرد و در آخرین فصل تیم مالکان قبلی به مقام سقوط رفت اما حالا موفق به بازگشت شده است. به مقام چهارم و تلاش برای مقام سوم (مسابقه با سپاهان نستاره) که کار آسانی نیست. با این حال تراکتور پایدار و آرام می تواند با ادامه روند مثبت دو سال اخیر به مدعی قهرمانی تبدیل شود.