آخرین جایگاه کپ – 30 سال از خداحافظی “جو کارناوال” آنفیلد – لیورپول اف سی

سی سال پیش در چنین روزی، باشگاه لیورپول با مشهورترین جایگاه فوتبال جهان خداحافظی کرد، زیرا کپ پس از گزارش لرد جاستیس تیلور به هیلزبورو بازسازی شد.

در 30 آوریل 1994، هواداران لیورپول برای آخرین بار در حالی که با نوریچ بازی کردند، روی اسپیون کاپ اصلی ایستادند، در مسابقه ای که برای بسیاری، لحظه ای را رقم زد که فوتبال تغییر کرد.

بازی به خودی خود اهمیت کمی در زمین داشت، اما در خارج از آن، می‌توانید بازی را به‌عنوان آخرین بازی لیورپول قبل از شروع یک دوره مدرن و مدرن مشخص کنید.

خداحافظی که قرمزها انتظارش را داشتند، در واقع شکست خوردند زیرا Kop “آخرین موضع” خود را گرفت، اما حمایت نمایش داده شده ادای احترام مناسبی به 90 سال فرهنگ، سنت و اشتیاق بود که از تراس شکوفا شده بود.

قرمزها در حالی که چیزی جز غرور نداشتند، میزبان نوریچ بودند در یک بازی سنتی ساعت 3 بعد از ظهر شنبه در حالی که خورشید در آنفیلد می تابد. حدود 16000 هوادار در کوپ جمع شدند تا برای آخرین بار جریان جایگاه را در آغوش بگیرند.

در اوج خود، حدود 28000 هوادار مرتباً از همان انتهای زمین تماشا می کردند.

“یک فضای کارناوال” در حالی که افسانه ها سرناد می کنند

قبل از شروع بازی، لیورپول با چندین حضور ویژه در زمین این مناسبت را مشخص کرد زیرا هواداران اطمینان داشتند که از زمان خود در زمین بهترین استفاده را می کنند.

مفسر جان موتسون آن را به عنوان “فضای کارناوال” توصیف کرد در حالی که طرفداران درباره قهرمانان گذشته و حال خود آواز می خواندند که نام بیل شنکلی برجسته ترین آن بود.

ابتدا بیلی لیدل تحسین جمعیت را به عهده گرفت، سپس تامی اسمیت و فیل تامپسون، قبل از اینکه کنی دالگلیش بیرون رفت، لبخند زد و به چهار طرف استادیوم دست تکان داد.

با این حال، بیشترین تشویق برای جو فاگان، مدیر سابق، که با همسر باب پیزلی (نسی)، و بیوه شنکلی (همچنین نسی) دست در دستانش به میدان رفت، حفظ شد.

با نزدیک شدن به شروع بازی و دست دادن گری مارسدن، اجرای وحشیانه هواداران از You’ll Never Walk Alone با یک بنر عظیم در حال پرده برداری بر روی کپ همراه شد.

روی بنر نوشته شده بود “روح کپ زنده می ماند” – اعلامیه ای که علیرغم سقوط آجرها و خشت ها ادامه خواهد داشت.

برنامه Match of the Day’s Des Lynam به عنوان فیلمی نمادین از جمعیت که از تلویزیون پخش شد، گفت: «هیچ مرحله ای کاملاً شبیه آن در دنیای فوتبال وجود نداشته است.

جرمی گاس خود را در تاریخ آنفیلد می نویسد

بازی واقعی که فراموش نشدنی بود، با گل دقیقه 35 جرمی گاس، بازیکن نوریچ را به عنوان آخرین بازیکنی که مقابل کوپ ایستاده گلزنی کرد، در تاریخ ثبت کرد.

را مشاهده کنندهدر گزارش بازی آمده است: “نرویچ به جو مهمانی کمکی نکرد، فکر می کنم، قبل از تلاش برای یافتن دو مهاجم بلند قامت خود، کریس ساتون و افان اکوکو، با توپ بلند، تعداد خود را کاهش داد تا مجازات ناچیز را تحمل کند.”

لیورپول علیرغم اینکه اکثریت توپ و میدان را در اختیار داشت، نتوانست راهی پیدا کند و آخرین بازی خانگی فصل 1993/94 با نتیجه 1-0 به پایان رسید.

روی ایوانز مدیر این تیم گفت: “این جمعیتی است که در طول سال ها شاهد پیروزی تیم ها بوده است. فقط تصور کنید اگر ما برای قهرمانی چالش برانگیز بودیم، آنها چگونه بودند.

برای برخی از بازیکنان جوان‌تر این سلیقه بود که این جمعیت چگونه است. من فکر می کنم آنها بهترین جمعیت جهان هستند.”

در میان آن بازیکنان جوان تر، رابی فاولر بود، که با ایان راش در جلو در جلسه ای از نسل ها شریک شد.

عواقب بعدی

(عکس – کنی دالگلیش در فیسبوک)

اگرچه لیورپول شکست خورد، اما هواداران صدای خوب خود را حفظ کردند و برای ارائه یک اجرای احساسی از You’ll Never Walk Alone به صورت تمام وقت جمع شدند.

با شعله های آتشی که دود را به اتمسفر می ریزند و قرمزی در هر گوشه از دید محیطی طرفداران می ترکد، روزی برای به یاد ماندن بود.

این یک جشن واقعی از گذشته باشکوه لیورپول بود، البته غمگین از دست دادن سنگری که به زودی سرنگون می شد.

هرچند تغییرات لازم بود.

هنگام خروج، هواداران تکه‌هایی از راه پله‌ها را که در حال فرو ریختن بودند، به عنوان یادگاری برداشتند. همان‌قدر که داستان‌های کاپ قدیمی ممکن است جادویی به نظر برسد، اغلب ناامن بود و واقعاً تصادفی در انتظار وقوع بود.

خوشبختانه، Spion Kop همانطور که امروز می شناسیم، قلب قدیمی Kop ایستاده را حفظ کرده است. این نبض حمایت لیورپول است و ما باید همیشه برای باقی ماندن آن بجنگیم.