گره زدن این موضوع به فاجعه ای در حوزه روابط عمومی در باشگاه، تنها می تواند نوعی دست کم گرفتن موضوع اصلی باشد و به نظر می رسد که هیچکس در این باشگاه از بحران چند سالی درس عبرت نگرفته است. سال‌ها پس از تاخیر- صحنه‌های جنگ مقامات روسونری. در آن زمان مالدینی و زوانیمیر بوبان برای جلوگیری از اخراج استفانو پیولی و ورود رالف رانگنیک به مصاف ایوان گازیدیس و جورجیو فورلانی رفتند. این بار فورلانی تبر دیگری به میلان زد و این بار ضربه او به هدف برخورد کرد.
فرخ حسابی – ایران ورزشی
به اندازه کافی بد بود که مالدینی (مدیر فنی) و فردریک ماسارا (مدیر فوتبال) به دلیل اختلاف نظر می خواستند باشگاه را ترک کنند اما به همین دلیل از باشگاه اخراج شدند که این نیز بدون هیچ تشریفاتی برای هواداران قابل درک نیست. از تیم
حتی اگر واکنش اجتناب ناپذیر و قابل درک هواداران به این موضوع یا اینکه مدیران ارشد میلان پس از قهرمانی باورنکردنی تیمشان را در نظر نگیریم. (در آخرین فصل سری آ) و با رسیدن به نیمه نهایی چمپیونزلیگ کاملاً بی برنامه و خرد نشان داده اند و از نقشه های عجیبی که به اجرا گذاشته اند غافل نشویم اما آخرین اقدام آنها مانند پرتاب نارنجک به سمت خدمه است. از دست دادن مالدینی و زلاتان ابراهیموویچ (که بازنشسته شد) در کمتر از 24 ساعت ضربه ویرانگری برای تیم است که می شد از آن جلوگیری کرد.
مالکان خارجی که به باشگاه های ایتالیایی آمده اند برای حفظ اسطوره های باشگاه عاقلانه عمل کرده اند، اما به نظر می رسد کاردیناله و قرمزپوشان به دنبال راه دیگری هستند. و آنها باشگاه را فقط به عنوان یک علامت تجاری می بینند. آن ها می توانند همان بلایی که سال هاست صاحبان منچستریونایتد برای این باشگاه آورده اند و هواداران این تیم طعم تلخ آن را چشیده اند، برای باشگاه میلان بیاورند.
به گزارش اسپورتچه، مدیریت باشگاهی به قدمت میلان شرایط خاص خودش را دارد، در چنین باشگاهی آخرین چیزی که به ذهن می رسد اخراج اسطوره از باشگاه است، اخیراً فردی علناً خواستار افزایش سرمایه گذاری شد تا میلان را به این باشگاه برساند. یک سطح بالاتر
سرویس خبر شماره: 1942616
18 ژوئن 1402 ساعت 08:00
3.7 هزار امتیاز خبر|
0نقطه نظر
مالدینی نه تنها نمادی از تاریخ باشگاه برای هواداران میلان است، بلکه این نقش را در ذهن همه دوستداران فوتبال دارد. همین چند هفته پیش در کانال ورزشی CBS، کارشناسان برجسته ای مانند تیری آنری از فرصتی برای صحبت با مالدینی هیجان زده شدند.
بازیکنانی مانند تئو هرناندز، ساندرو تونالی و بسیاری دیگر همگی گفته‌اند که یکی از دلایل اصلی پیوستن آنها به روسونری، شانس ملاقات با مالدینی بود، کسی که به عنوان پلی بین روزهای افتخار میلان عمل می‌کند، زمانی که آنها هر جام ممکن را با این تیم به دست آوردند. در حال حاضر او در تلاش است تا جایگاه خود را در فوتبال جهان پیدا کند.
مالدینی در دوران بازیگری اش مورد استقبال همه قرار گرفته است. بسیاری از بازیکنان بدخواهانی دارند که از آنها متنفرند و فکر می کنند خیلی مغرور هستند یا بیش از حد هیاهو یا فقط به عنوان یک نام به یک باشگاه مرتبط هستند اما مالدینی همیشه بالاتر از آن بوده است و تقریباً همه طرفداران فوتبال حتی هواداران. یک بازیکن ملی در سطح ایتالیا. او مورد احترام نسل ها از طرفداران، بازیکنان و روزنامه نگاران در سراسر جهان بوده است.
حتی اگر مالدینی قرار بود 100 میلیون یورو برای خرید چارلز دکتلار (هافبک بلژیکی میلان) خرج کند و سران باشگاه مخالف بودند، باز هم دلیلی برای زیر پا گذاشتن اسطوره باشگاه وجود نداشت. آنها باید متوجه می شدند که قرار است برایشان گران تمام شود و باید سعی می کردند راه بهتری برای انتشار خبر جدایی مالدینی پیدا کنند، مثلا در فضایی دوستانه بیانیه مشترکی صادر کنند. اتفاقی که در میلان افتاد شبیه یک کودتای خاموش بود که در آن هیچکس حتی فرصت اعتراض نداشت و ناگهان همه چیز تغییر کرد!
پائولو مالدینی میلان را ترک کرد و حالا این سوال مطرح شده است که آیا گری کاردیناله مالک باشگاه می توانست با پایان دادن به همکاری مالدینی با روسونری کار بدتری انجام دهد؟
