امیرحسین صدر
این لیورپول؛ این بهترین کاری بود که می شد انجام داد
دو فصل پیش لیورپول بعد از این همه سال دوباره قهرمان لیگ شد. با 99 بخیه. هیچ کس مطمئن نبود که لیورپول بهتر از قبل به همین کار ادامه دهد. جهنم، مصدومیت سال گذشته نگران کننده بود.
اما واقعیت این است؛ لیورپول با بهبودی کامل بازیکنان، بسیار بهتر شده است. و مهمتر از آن، آنها هنوز در حال صعود هستند.
بازیکنان جدید در جای خود هستند. تیاگو آلکانتارا و لوئیز دیاز در حال پیشرفت هستند. در این بین بازیکنان دیگری هم جلو آمده اند، مثلاً صلاح نسبت به دو سال پیش بازیکن بهتری است. با اینکه کمتر می زند، بیشتر کار می کند، سرش را بالا می گیرد. مشاهده تصاویر بزرگتر ویرجیل فاندایک پس از بازگشت از مصدومیت رسما بهترین مدافع میانی جهان است.
برو لیورپول برو بازی پشت بازی گل پشت گل. برنده، پشت سر برنده امتیاز به امتیاز.
آنها واقعاً می توانند این فصل را با سه یا چهار جام به پایان برسانند. همچنین با یک فنجان امکان پذیر است. تیم های دیگر آماده، زنده و حاضر هستند.
اما ما هنوز آنها را با چشمان خود در یک شب اروپایی در آنفیلد در همین زمان می بینیم، تولدی دیگر. داستان جدید. آنفیلد هفته به هفته شاهد عظمتی بی بدیل است. روزی که همه به گذشته نگاه می کنیم و متوجه می شویم که تاریخ در برابر ما گشوده شده است.
فقط چشماتو باز نگه دار
سرویس خبر شماره: 1821939 |
09 ارديبهشت 1401 ساعت 00:16 |
3,880 |
0نظرات
مقاومت در برابر این سیل وحشتناک غیرممکن است
اجتناب ناپذیر است. وقتی گام به گام شاهد یک رویداد مهم تاریخی هستید، راه گریزی نیست. شاید همه چیز به یکباره در حال فروپاشی است. از بین رفتن. پژمرده. اما هیچ یک از ما روز را ناامیدانه شروع نمی کنیم. باز کردن چشمانمان، برداشتن سر از روی بالش و ایستادن نشانه های امید در قلب ماست.
بله، البته این روزها در دنیای فوتبال، لیورپول انگلیس، در همه زمینه ها، عجله دارد و مدام در تلاش است تا هر چه هست و نیست را فتح کند و از ته دل می جنگد. مربیان و بازیکنان و هواداران و حتی هواداران معتدل سایر تیم ها به جز تیم های اورتون و منچستر سیتی مطمئناً امیدوارند که تاریخ در برابر چشمان آنها باز شود. تاریخچه آژاکس آمستردام با یوهان کرایف و راینوس میشل، میلان با سه هم تیمی هلندی و آریگو ساکی. و بارسلونا، با مسی و اینیستا و پپ گواردیولا در جلو، پلاک های طلا را اضافه کرد. کاخ های بابل جاودانه هستند که همیشه در طول تاریخ به یادگار خواهند ماند.
دیشب در بی تی اسپورت، ریو فردیناند، مایکل اوون و پیتر کروچ به اتفاق آرا تیم فعلی لیورپول را پس از پیروزی خیره کننده مقابل ویارئال به عنوان بهترین قرمزهای تاریخ باشگاه معرفی کردند.
“همه ما تعجب کردیم”حکایتی باورنکردنی در چهار قسمت، باورپذیر شده است.
و کارشناسان، فردیناند، اوون و کراچ از این تیم به عنوان بهترین تیم آنفیلد پس از یک مسابقه پر ستاره دیگر به یک “چهار” معتبر تمجید کرده اند.
فردیناند نماد دوران منچستریونایتد پس از بازی Beauty Sport با فرگوسن صحبت کرد. “آنها بهترین تیم لیورپول هستند که تا به حال دیده ام. بی امان، فشار و کنترل، انرژی، تلاش، سیستم. بنشینید و شگفت زده شوید.
مایکل اوون، ستاره سابق لیورپول و رئال مادرید، یک کارشناس همکار، موافق است: “تسلط کامل، در میان ازدحام خط دفاعی. آنها بهترین تیمی هستند که تا به حال با پیراهن قرمز وجود داشته است، اتفاقی که برای بازیکنان ویارئال هنگام خروج از زمین افتاد.” توقف این سیل وحشتناک غیرممکن است.»
در لیگ برتر، لیورپول در حال حاضر تنها یک امتیاز با سیتی فاصله دارد و هر دو تیم در این فصل پنج بازی دیگر لیگ دارند. فردیناند و اوون معتقدند که تیم فعلی قرمزها می توانند برای رسیدن به “جاودانگی در دنیای ورزش” میخ خود را بکوبند.
دیشب در بازی رفت نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل ویارئال و یکشنبه در لیگ برتر مقابل اورتون، لیورپول سرانجام به آنچه که شایسته آن بود رسید. اعلام وصول. مقابل دو تیمی که در هر دو بازی با دفاع فشرده و فشرده مساوی بودند. فشار کامل و بی امان، پرس مداوم و مشت زدن به نتیجه رسید. برد دیشب یه خوبی دیگه داشت..
باور کنید یا نه، آنها از آن شب باورنکردنی مقابل بارسلونا در سال 1996، حتی در نیمه نهایی، حتی یک بازی حذفی لیگ قهرمانان را نبرده اند. این پیروزی تکراری مطمئناً فوق العاده نبود. ویارئال بارسلونا نیست و این تنها بازی باقی مانده بود. همانطور که می بینیم نیمه تمام است. حتی اگر بدانیم، تساوی به معنای حضور در فینال پاریس است. اما این پیروزی در نوع خود چیزی جز یک جنگ سخت و کامل نبود.
ضربه زدن به دیوار زرد برای بیش از یک ساعت ناموفق بود، مقاومت اسپانیا ادامه یافت. ویارئال در نیمه اول فوق العاده دفاع کرد، اما در نیمه دوم نیز برنامه مشابهی با گل اول لیورپول با ضربه سر به ثمر رسید. نقش روی آب بود.
در نهایت شاید تنها نقطه ضعف لیورپول در این بازی تعداد گل ها بود. او با گل های بیشتر این شانس را داشت که در بازی برگشت به تعدادی از سربازانش استراحت دهد.
من همیشه گفته ام که امتیازهایی از این دست برای تیمی که به دنبال یک مدافع میانی است بسیار مهم است. به ویژه در 5 بازی باقی مانده لیگ و ادامه دوره با سیتی.
علیرغم تمام احترامی که برای ویارئال دارند، واضح است که سیتی نیمه سخت تری را در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا پیش رو داشت.
دو تیم در پایتخت اسپانیا، در بازی قبلی اتلتیکو و سفر به مادرید و بازی برگشت نیمه نهایی با رئال. تهدیدی بزرگ برای سیتی، جایی که اگرچه کاملاً موجه بود، اما گردن غول را نبریدند.
آخرین تیم لیورپول که سه گانه را کسب کرده است. به لیگ، جام حذفی و جام اروپا نزدیک شدم، این نسخه 1977 بود. یک تیم شگفت انگیز با بازیکن مورد علاقه من کوین کیگان، نام ها و چهره های آشنا در خانه، حتی مادرم به او اختصاص داده شده بود و توسط باب پیزلی هدایت می شد!
تیم پیزلی یکی از بهترین تیم های تاریخ لیورپول بود. و اولین تیم بریتانیایی که سوار بر سه گانه شد. عنوان قهرمانی به شایستگی کسب شد. جام قهرمانی اروپا نیز. برای اولین بار در تاریخ لیورپول. در مقابل بوروسیا مونشن گلادباخ، تیم بسیار خوب آلمان در آن زمان با بونهوف، فوگتس و آلن سیمونسون از دانمارک که دیوانگی اش حمید بود. بازی کیگان در آن شب در رم هیجان انگیز بود، مقابل برتی فوگتس، مدافع و مربی مشهور آلمانی. امنیتش را قطع کرده بود.
تلاش آنها برای کسب سه گانه در ومبلی در ماه مه با شکست 2-1 جام حذفی شکست خورد. مقابل کدام تیم؟ منچستر یونایتد.
در اینجا یک مقایسه کوچک انجام می دهم، تیم محبوب زمان ما با تیم امروز. با این حال، لیگ برتر سابق انگلیس به طور قابل درک با لیگ برتر و لیگ قهرمانان اروپا فاصله دارد.
در آن فصل، لیورپول در 8 بازی از 42 بازی خود در لیگ شکست خورد. تاتنهام که در لیگ به رده آخر ایستاده بود نیز در ویلاپارک 1-5 شکست خورد. بر اساس سیستم مدرن سه امتیازی برای برد، آنها فصل را با 80 امتیاز به پایان رساندند. کوین کیگان با 12 گل در لیگ و در مجموع 62 گل بهترین گلزن این تیم بود.
اکنون این را در نظر داشته باشید، زیرا می بینیم که لیورپول فعلی و تیم یورگن کلوپ در حال تلاش برای کسب سه و احتمالاً چهار جام در این فصل هستند.
این تیم در حال حاضر با 5 بازی مانده به پایان لیگ 79 امتیاز دارد. او 85 گل به ثمر رساند. لیورپول در 67 بازی اخیر خود در تمام رقابت‌ها در دو فصل از مارس گذشته تنها 4 بار شکست خورده است.
هدف اینجا تحقیر تیم بزرگ و محبوب پیزلی من نیست. به یاد بیاورید که لیورپول پیزلی مسیر جدیدی را برای این باشگاه باز کرده است. توقعات بالاتر وقتی برای اولین بار لیورپول را در صدر فوتبال اروپا قرار دادیم، نگاه ما به مسائل را تغییر داد.
همچنین تلاشی برای مقایسه باشگاه با پیزلی، که پیش از آمدن فرگوسن، پرافتخارترین سرمربی بریتانیا در تاریخ بریتانیا بود، با کیگان با مدل موی مناسب، که من قطعا به آن رای می‌دهم، یا آلیسون با ریکلمانز نیست. همه اینها به اندازه تلاش برای مقایسه ترنت الکساندر-آرنولد با فیل نیل پوچ و احمقانه و کاملاً بی ربط است. دوره های مختلف، سبک های مختلف. ورزشکاران مختلف
اما نگاهی به سال 1977 تا حدودی آموزنده است. به این ترتیب می‌توانیم مسیر لیورپول را در جاده کلاب چارچوب‌بندی کنیم. در این فصل می توان انتظار داشت که این تیم با 90 امتیاز یا بیشتر در 4 فصل گذشته فصل را به پایان برساند. اگر آنها دوباره در فینال لیگ قهرمانان بازی نکنند، جای تعجب خواهد بود. آنها در فینال جام حذفی هستند و قبلاً جام کارابائو را برده اند.
پس هر اتفاقی که در هفته های آینده بیفتد، عظمت و تاثیرگذاری این تیم لیورپول خدشه دار نخواهد شد. به نظر می رسد که او برای اثبات آن به لباس دیگری نیاز ندارد.
نحوه بازی تیم های میهمان در آنفیلد گویای خوبی است. زنگ دیگری در ذهن ماست. اورتون یکشنبه گذشته دیوار آبی را در آنفیلد ساخت. و یک عصر اروپایی دیگر، ویارئال مثل یک اسفنج زرد بزرگ حرکت نکرد.
این کاری است که رقبای آنفیلد در حال حاضر انجام می دهند. به جز شجاع ترین، همه بی امید می آیند. این نیمه نهایی در اروپا بود اما ویارئال به تحقیر نزدیک شد و تمام شب یک شوت داشت. یک شات.
جرونیمو رولی، دروازه بان تیم، اولین ضربات خود را آنقدر به تاخیر انداخت که این تصور ایجاد شد. او می تواند کنترل جردن پیکفورد دروازه بان اورتون را در دست بگیرد.
آنفیلد در تب و تاب مسابقات اروپایی می سوزد. آتشفشانی است. تنها باشگاه دیگری که لیگ قهرمانان اروپا را اینگونه در انگلیس می بیند یونایتد است.
امیرحسین صدر در یادداشتی جدید به بازی غافلگیرکننده لیورپول مقابل ویارئال پرداخته که توسط قرمزها در آنفیلد اسیر شد. یک قدم دیگر به سوی رویای چهارگانه.
