عجب دوره و زمانه شده است. چه کار سختی باید برای مراقبت از فرزندان و جوانان خود انجام دهیم! رفتارهای ناشایست همچنان به وجود می آید و ما نمی دانیم برای حفظ فرهنگ، سلامت و اخلاق آنها چه کنیم!
اما انگار مدت‌ها پیش برخی از ورزشکاران کشورمان لغزش‌هایی داشتند که روی «دود» سنگینی می‌کرد. در هر نسلی قهرمانانی داریم که متأسفانه پس از پایان دوران قهرمانی خود معتاد شدند و نمی دانند که آغاز صمیمیت با دود سیگار است…
قلیان به نسل جدید اضافه شد! اکنون سبد انتخابی «قهرمانان کافه» شامل انواع تنباکوهای طعم‌دار است و یکی از مشکلات مربیان و مدیران لیگ برتر ما جمع کردن بازیکنانشان -حداقل در شب‌های مسابقه- در سفره خانه‌ها است!
تقریبا نیمی از فوتبالیست های ما یک کلکسیون قلیان در خانه دارند! تعداد کمی از بازیکنان بعد از تمرین سیگار می کشند و حالا تصور کنید آن خبر به گوش این جمعیت برسد… عجب! برای ملتی که به تعبیر حضرت مولانا «مثل خود را به باد افکنده است» کافی است بدانیم در بلد فرنگ چه خبر است. صرف نظر از زمان و مکان و فرهنگ مکانی که در آن زندگی می کنند، تقلید آغاز می شود ….
تصور کنید باد به فوتبالیست های ما می گفت که وقتی آندره آ پیرلو روی نیمکت فاتح کاراگومروک بود، بازیکنان ایتالیایی آن تیم اجازه داشتند در رختکن سیگار بکشند و قبل از بازی و بین دو نیمه حتی بین صحبت های پیرلو سیگار می کشیدند. . . به نظر شما چه اتفاقی خواهد افتاد؟ در رختکن، قلیان بین دو نیمه!
صحبت های خداداد عزیزی هنوز در برنامه 90 فوتبالیست به اشتراک گذاشته می شود که او گفت در یک تیم شهرستانی که سرمربی آن بود، وقتی وارد خوابگاه بازیکنان شد، نیم متری از چشمان تو را دید. شدت دود قلیان… «بچه ها دوسیب را دوست دارند»!