خط حمله نادرست لیورپول نشان می دهد که چرا تغییرات تابستانی احتمالاً هدف است – لیورپول اف سی

با وجود تمام مواردی که داروین نونز تنها کانون بررسی این هفته است، منصفانه است که بگوییم خط حمله لیورپول در کل پتانسیل تبدیل شدن به یکی از جالب‌ترین داستان‌های تابستانی آنها را دارد.

در شروع مبارزات، گزینه‌های هجومی قرمزها بزرگترین نقطه قوت آن‌ها به حساب می‌آمدند، اما پس از آن، افزایش ضایعات در اواخر فصل، اساساً به امیدهای قهرمانی پایان داد.

و اگرچه خستگی نقشی کم ارزش در این مبارزات داشت، اما سوالات مطرح شده در خط مقدم یورگن کلوپ کاملاً بی اساس نیستند.

با 36 بازی انجام شده، لیورپول همچنان در صدر جدول لیگ برتر باقی می‌ماند.

با این حال، قرمزها در رتبه سوم بهترین گل‌هایی هستند که به ثمر می‌رسند، و این حس ولخرجی را در سطح سطح پشتیبان می‌کند که به طرز جالبی در اعداد زیربنایی عمیق‌تر نیز منعکس می‌شود.

نداشتن سلاح های کشنده

فقط این واقعیت را در نظر بگیرید که سیتی (+11.1) و آرسنال (+8.9) دو تیم برتر از نظر عملکرد بیش از حد xG غیر پنالتی خود در این فصل هستند، در حالی که عملکرد ضعیف لیورپول 4.2- باعث شده است که آنها در رده شانزدهم لیگ برتر قرار بگیرند.

توپچی ها همچنین 16.1 گل مسخره و پیشرو در لیگ (و قطعا تکرار نشدنی) بیشتر از آنچه xG نشان می دهد به ثمر رسانده اند، در حالی که مردان پپ گواردیولا با 3.3 در رده هشتم بهترین ها قرار دارند.

در همین حال، لیورپول موفق شد تنها 0.9 عملکرد بهتری از PSxG خود داشته باشد و از این نظر در رده چهاردهم بهترین های بخش قرار بگیرد.

البته، منصفانه است که به درجه بسیار زیادی از واریانس به طور کلی در پایان اشاره کنیم، اما نکته قابل توجه این است که اعداد قرمزها با این احساس که آنها در این فصل جلوی دروازه به خصوص مرگبار نبوده اند مطابقت دارد.

و این دقیقاً همان چیزی است که باید از یک خط رو به جلو انتظار داشت که همیشه این تصور را ایجاد کرده است که متشکل از دو “قاتل” در محمد صلاح و دیوگو جوتا است و سپس یک بازیگر نقش مکمل نه چندان بی رحم در نونز، لوئیس دیاز و کودی گاکپو.

جوتا در واقع تنها مهاجم لیورپول است که در این فصل موفق به عملکرد بهتر xG غیر پنالتی خود (با 4.7 گل) شده است، در حالی که دیاز (3.4-) و نونز (4.4-) بدترین مهاجمانی بوده اند که در بین سه باشگاه برتر حضور داشته اند. پنج مهاجم پر استفاده

در مقابل، آرسنال و سیتی به ترتیب دارای دو و سه مهاجم پرکاربرد خود بوده اند که عملکرد npxG خود را بیش از حد نشان داده اند، در حالی که بدترین عملکرد آنها، گابریل ژسوس (-2.3) و جولیان آلوارز (-2.5) در قلمرو بسیار محترم تری قرار دارند.

مسلماً، تشخیص اینکه آیا این نتیجه ماشین خلق شانس با حجم بالا و گاهاً با کیفیت پایین کلوپ است، دشوار است، و بنابراین اگر مشکلی باشد آرن اسلات قادر به حل آن خواهد بود.

اما جایگزین واضح این است که تغییراتی در مناطق رو به جلو ایجاد کنیم، که هدف احتمالی تابستان آینده است.

اولویت کجاست؟

از نظر خروجی، با توجه به کمبود احتمالی خواستگاران قابل انجام، دیدن صحبت در مورد جدایی نونز دشوار است، و این واقعیت باقی می‌ماند که بازگشت به پایان پایانی حتی کمی کمتر از حد متوسط، کارهای قابل توجهی را برای بازگشت هدف معقول او انجام می‌دهد.

در همین حال، انتظارات فعلی لیورپول این است که صلاح یک سال دیگر باقی بماند، حتی اگر توافقی بر سر یک قرارداد جدید حاصل نشود.

این امر مسلماً باعث می‌شود دیاز به عنوان محتمل‌ترین جدایی با توجه به وضعیت قرارداد او و علاقه مستند پاری سن ژرمن و بارسلونا، هر چند قرمزها این کلمبیایی را از دروازه بیرون نخواهند کرد.

با این حال، اگر لیورپول بخواهد در این زمینه اضافه کند، اولویت آشکار، یک مهاجم جوان و منعطف خواهد بود که بتواند با کمی ثبات کار را تمام کند، که ارتباط اخیر با یوهان باکایوکو از PSV و کرایسنسیو سامرویل از لیدز یونایتد را منطقی می‌سازد.

اما چه هر یک از این دو بازیکن به توافق رسیده باشند، چه هدفی هنوز ناشناخته باشد، کادر جذب باشگاه مطمئناً می‌دانند که باید این بار به جای صلاح، جوتا یا سادیو مانه، صلاح، جوتا یا سادیو مانه را کشف کنند. اضافات دو سال اخیر

خوشبختانه، به احتمال زیاد تنها یک امضای هوشمند نیاز خواهد داشت تا تعادل را به نفع گلزنان برگرداند، تا اطمینان حاصل شود که اسلات ابزار مناسبی برای حذف ناکارآمدی‌هایی که قسمت آخر این فصل را تعریف کرده است، دارد.