فرهاد مجیدی بعد از خط گریه کرد/به خاطر گلم پدرم با من قهر کرد/من از علی دایی گرونتر بودم/با یورگن کلوپ بازی کردم



فرشاد فلاحت‌زاده درباره استقلال و قهرمانی در آسیا صحبت کرد، از حسرت‌هایی که با پیراهن پرسپولیس داشت گفت و پشت صحنه اتفاقاتی که در سال 1998 در تیم فوتبال فرانسه رخ داد را بازگو کرد.

  • چنگیز اسم من را نمی دانست چون تازه به تیم ملحق شده بودم. گفت جوان! آن توپ ها را بردارید و بیاورید.
  • وقتی قهرمان آسیا شدیم آقای عابدزاده جام برد و از فاصله استادیوم تا هتل که فکر کنم یک کیلومتر یا 800 متر بود آهنگ استقلال می شود قهرمان می شود خدا می داند که درست است را خواندیم.
  • بعد از 30 سال فکر کردن به کسب رتبه دوم در آسیا، فکر نمی کردم این مسابقه آنقدر مهم باشد. برای ما عادی شده بود.
  • 8 میلیون و 500 هزار تومان از سایپا گرفتم و گران ترین بازیکن ایران شدم. یادم هست که آقای دایی با قیمت 4 میلیون به بانک تجارت پیوستند.
  • من در دقیقه 114 به استقلال گل زدم و به جام باشگاه های آسیا رفتیم. خیلی از دوستانم حتی پدرم به خاطر همین گل با من قهر کردند.
  • آزمایش دوپینگ من و سعداوی مثبت بود زیرا از گوشت حیوانات آلوده به مواد انرژی زا استفاده شده بود. ما نمی دانستیم و بعداً تبرئه شدیم.
  • افکار آقای مایلیکهن افکار عجیبی بود. او به جوانان اعتقاد زیادی داشت و هیچکس مهدی مهدوی کیا را نمی شناخت.
  • جلال طالبی آنقدر ضعیف بود که بازیکنان بر او سوار شدند. ماجرای تولد خداداد زمانی اتفاق افتاد که او در بازی آمریکا جایگزین او شد و پیراهن خود را به سمت او پرتاب کرد. من شاهد آن بودم چون با آنها رفتم. کیک تولد پدرخوانده را در دست داشت و به پدرخوانده التماس می کرد که در را باز کند.
  • فرهاد مجیدی بازیکن جوانی بود و بعد از حذف شدن از لیست جام جهانی 1998 پشت در سالن گریه می کرد.
  • در بازی ایران و آمریکا من و برادر علی دایی با گروهک ها دعوا کردیم. آنها ما را زدند و ما آنها را زدیم. با همه اینها از تیم ملی، کشور و سیستم خود حمایت کردیم.
  • من با یورگن کلوپ بازی کردم اما هیچ ارتباطی با او ندارم.
  • من با امیرخان (قلانوی) در ارتباط هستم و برای مسابقات آسیایی با او صحبت کردم.
  • بهترین دروازه بان احمدرضا عابدزاده بود. وقتی تیم حریف شوت می کرد و توپ از کنارم می گذشت، نگاهی به توپ نمی کردم که ببینم در چارچوب است یا نه. داشتم میمردم که دوباره بازی کنم.
  • خدای نکرده آقای طالبی. این حسرت بازی نکردن در جام جهانی را تا آخر عمر در دلم گذاشت وگرنه تمام افتخارات فوتبال را کسب می کردم.



سرویس داخلی اخبار فوتبال