پورحیدری شخصیت استثنایی بود

* تفاوت مرحوم پورحیدری با سایر مربیان و بازیکنان استقلال چه بود که باعث شد از واژه استثنایی برای آنها استفاده کنید؟
ایشان دروغ نمی گفت و هر چه بود خودش بود. هیچ کس از آنها دروغ نشنیده است، حتی دروغ های به موقع. اگر چیزی می گفت به آن می چسبید و خیلی کارها را خودش انجام می داد; زمانی که برخی بازیکنان نمی خواستند به استقلال بیایند، او از جیبش پول داد و حتی یک مغازه خیلی بزرگ داشت که آن را به استقلال فروخت. مرحوم پورحیدری فردی خاص و استثنایی بود و همه این را می دانند. اگرچه گاهی برخی از بازیکنان نیمکت نشین با سرمربی عصبانی می شوند و پرخاشگر می شوند، اما هیچکس از دست آنها عصبانی نمی شود. استثنا بود… واقعاً استثنا بود!

* زنده ترین خاطره ای که از سال ها همراهی با او دارید چیست؟
تمام لحظات با منصورخان خاطره است اما سال 69 در آخرین بازی پرسپولیس را 2-1 شکست دادیم و قهرمان شدیم. بعد از این بازی در خانه یکی از دوستانمان جشن گرفتیم و جام را مخفیانه برداشتیم و برای عکس گرفتن بردیم. منصورخان زنگ می زد و دنبال جام می گشت و می گفت جام را بردند. یکی از خاطرات خوب من از او بود.

* همانطور که می دانید امروز تولد مرحوم پورحیدری است که سال ها با ایشان ارتباط خوب و صمیمی داشتید.
بله، منصورخان اولین مربی من بود. در سال 56 که به تیم تاج رفتم، ایشان دستیار آقای جاکیچ بودند و در کنار این بزرگان بودیم. من با منصورخان زندگی کردم و خیلی خوشحال بودم که اولین مربی من بود و بعد سرمربی شد. او فردی استثنایی بود که به هیچ کس توهین نمی کرد. او بسیار خوب، باکلاس و با اعتبار بود و عاشق استقلال بود و تمام زندگی اش را وقف تاج و استقلال کرد. از مرحوم پورحیدری خیلی چیزها یاد گرفتم. اگر از همه شاگردانش بپرسید، حتی یک نفر از او دلخور نشد و حتی آنهایی که محتاطانه بودند و بازی نکردند، هرگز به او بی احترامی نکردند. در اواخر عمر او بیشتر روز را با هم می گذراندیم. او آدم خاصی بود و جایش واقعا خالی است. هیچکس نتوانست جای مرحوم پورحیدری را در استقلال بگیرد. درست است که مرحوم ناصر حجازی یکی از بزرگان باشگاه استقلال است اما منصورخان آدم خاصی بود. روحش شاد.

* لقب «پدر استقلال» لقب مناسبی برای منصورخان پورحیدری است؟
بله، ایشان واقعاً یک پدر بود و هر کدام از بازیکنان مشکل داشتند، آنها را به عنوان پدر و بزرگ خانواده بزرگ کرد و منصورخان واقعاً یک پدر بود. یادم هست آقای حسینی که الان کاپیتان استقلال است در استادیوم مرحوم حجازی یک اتاق اشتباه داده بودند که حتی کولر هم نداشت اما با هم رفتیم و منصورخان به او داد حتی برایش آپارتمان گرفت. . حتی زمانی که ایشان مربی نبود و فقط در کنار تیم بود، باز هم بازیکنان مسائل خود را با او در میان گذاشتند و حتی مدیران عامل او را برای کمک در کنار تیم نگه داشتند. منصورخان همه حواشی تیم را بیرون کشید و هر وقت آنجا بود آرامش برقرار بود و هیچکس به خودش اجازه صحبت نمی داد. به همین دلیل لقب پدر برای او مناسب بود.

* به جز بحث مالی، آقای پورحیدری برای استقلال چه کارهایی را پشت سر گذاشته است؟
همه به هر دری می زنند و همه تلاش می کنند تا سرمربی تیم ملی شوند، اما مرحوم پورحیدری سرمربی تیم ملی بود و وقتی دید استقلال به او نیاز دارد، در زمان آقای دکتر از تیم ملی جدا شد. کارنامه صفایی فراهانی. دستور. حتی از او پرسیدم چرا این کار را کردی؟ او گفت استقلال به من نیاز دارد و باید بیایم و به او کمک کنم. معلوم است فردی که به خاطر استقلال از تیم ملی می رود چقدر این تیم را دوست دارد. تمام زندگی او استقلال بود و هرگز ندیدم کسی این کار را انجام دهد.

بیانی که زیر نظر منصور پورحیدری در آبی پوشان بازی می کرد و رابطه خوبی با سرمربی سابق خود داشت، در این گفت و گو از ویژگی های اخلاقی و فنی پورحیدری و علاقه اش به استقلال صحبت کرد.

آن مصاحبه را در ادامه می خوانیم:

* مرحوم پورحیدری همیشه تیم های ستاره ای می ساخت و حتی قهرمان آسیا هم می شد.
آن زمان در فوتبال پول نبود اما بازیکنان بزرگ دوست داشتند در استقلال و پرسپولیس بازی کنند. در مقطعی راه خود را با برخی بازیکنان جدا کردیم. من و شاهین قطری بودیم و بازیکنان زیادی در خارج از کشور بازی می کردند اما در سال 67-68 مرحوم پورحیدری بچه ها را جمع کرد و بعد از آن 70 بازی به هیچ تیمی نباختیم. در واقع او یک تیم استثنایی ساخت و با او قهرمان آسیا شدیم. ما تیم قوی و خوبی داشتیم و برای کسی مهم نبود که بازی کند یا نه. همه فداکاری کردند و همه بازیکنان دیدارهای خانوادگی داشتند. این تیم را منصورخان جمع کرد و جو تیم را آنقدر دوستانه کرد که هر پانزده هفته یکبار با خانواده دور هم جمع می شدیم. ما تیمی بودیم که برای هم فداکاری کردیم و فکر نمی کنم این رفاقت و رفاقت بعد از این قهرمانی باقی بماند. سال 90 استثنا بود و در همان سال تیم ملی با سرمربیگری علی پروین پس از 17 سال به مقام قهرمانی رسید که 9 بازیکن ما برای تیم ملی انتخاب شدند. استقلال یک تیم ملی بود و ما همه این مشکلات را مدیون منصورخان هستیم چون این انتخاب خودش بود و کسی دخالت نکرد و او اولین و آخرین تصمیم‌گیر بود و به همین دلیل موفق شد.
* با توجه به اینکه اشاره کردید پول زیادی در فوتبال نیست، آقای پورحیدری به بازیکنانی که به استقلال آمدند چه گفت؟
این شخص آنقدر مهربان بود که هیچکس سرش را بلند نکرد و الان هم می بینیم که امیرقلانوی می گوید به خاطر منصورخان به استقلال آمده است. شخصیت او آنقدر بالا بود که همه دوست داشتند با او باشند و آنقدر از منصورخان در تیم ملی تعریف کردیم که همه دوست داشتند با او کار کنند. از طرفی اگر کسی در تیم مشکل مالی داشت با منصورخان صحبت می کرد و او به او کمک می کرد یا حتی اگر شرایط لازم برای کمک به خودش را نداشت از هوادارانی که در شرایط خوبی بودند کمک می گرفت. شکل. و به بازیکنان کمک کند.

* در مورد ویژگی های رفتاری آقای پورحیدری صحبت کردیم. کمی از مشخصات فنی آنها بگویید.
آقای پورحیدری با مربیان بزرگ زیادی کار کرده بود. اولین مربی بزرگی که به ایران آمد رایکوف بود و منصورخان هم شاگرد او بود و چیزهای زیادی از او آموخت. بعد از رایکوف جاکیچ آمد که اولین مربی من هم بود و خیلی خوب بود. پس از آن آقای پورحیدری به دبی سفر کرد و با یک مربی خارجی در آنجا مشغول به کار شد. منصورخان شرایط خوبی داشت و زمان زیادی را در خارج از کشور سپری کرد و به مربیگری نیز مشغول بود. در آن مدت کلاس ها اینطور نبود، اما او فیلم می دید و… و خودش هم فوتبالیست بود، آن چیزها خیلی به او کمک کرد. از طرفی خیلی سریع فوتبال را کنار گذاشت که تجربه زیادی به او داد. دوران اولیه منصورخان با مربیان بزرگ باعث موفقیت او شد.

به گزارش “مجله اخبار فوتبال”، دقیقاً شش سال از درگذشت منصور پورحیدری می گذرد و همزمان با ششمین سالگرد درگذشت اسطوره باشگاه استقلال به دیدار شاهرخ بیانی رفتیم تا از این مرحوم به او بگوییم. پیشکسوت فوتبال ایران.

* سخنرانی پایانی؟
با تشکر از منصور خان. جای او واقعاً خالی است. به خصوص که استقلال قهرمان سوپرجام شد و می دانم که منصورخان الان از این بابت خوشحال است. روحش شاد.