چرا استراحت چلسی می تواند دکمه تنظیم مجدد را نیز فشار دهد – Talk Chelsea

امروز یک هفته است و ما آماده می شویم تا چلسی در لیگ برتر به مصاف بورنموث برود! فوتبال باشگاهی برگشت!

همه ما یک تنظیم مجدد داشته ایم و فقط امیدوارم بسیاری از شما، مانند من، انتظارات خود را برای این فصل دوباره تنظیم کرده باشید. البته ما چلسی هستیم و بهترین ها را می خواهیم، ​​به بهترین ها نیاز داریم و به نتیجه هم نیاز داریم.

منظور من این است که به تماشای چلسی ادامه خواهم داد حتی اگر به لیگ غیر لیگ سقوط کنیم و فقط یک باشگاه محلی دیگر شویم که تلاش می کند به لیگ حرفه ای راه پیدا کند. آنها همچنان از حمایت من برخوردارند. چلسی یک سبک زندگی است و من تا روزی که بمیرم چلسی خواهم ماند.

ما واقعاً به نتایج نیاز داریم. اما ما باید در حال حاضر به تصویر بزرگ‌تر در اینجا نیز نگاه کنیم، و ما، از جمله خودم، فقط باید تلاش کنیم و در حالی که نیم فصل دوم بعد از کریسمس را مذاکره می‌کنیم، نوعی صبر نشان دهیم.

همه چیز در حال حاضر گلگون نیست، ما این را می دانیم. ما باید خیلی بهتر باشیم. بازیکنان، هیئت مدیره، کارکنان و گراهام پاتر، همه می‌دانند که باید در ادامه فصل بهتر عمل کنند. بنابراین من مطمئناً در اینجا کمی ایمان خواهم داشت.

چلسی دوست دارد ما را از طریق احساسات بفرستد و ما به فراز و نشیب ها عادت کرده ایم. به عنوان یک طرفدار هر باشگاهی باید بپذیرید که همیشه فراز و نشیب وجود خواهد داشت. اما با توجه به اینکه چلسی به زودی برمی گردد و در 27 دسامبر در لیگ برتر با بورنموث روبرو می شود، همه این احساسات دوباره به هم می ریزند. من هیجان زده هستم، اما می ترسم.

من همچنین با این واقعیت که انتظارات شخصی من از تماشای بازی چلسی اکنون به حدی کاهش یافته است که در حال حاضر بسیار واقع بینانه تر است، و این باید به احساسات من نیز کمک کند، حداقل کمی.

اما نیمه دیگر مغز من پر از ترس، ترس و عدم اطمینان است. البته، من کاملا می توانم اذعان کنم که ما در یک دوره گذار تحت مالکیت جدید هستیم، مالکیتی که برنامه های بزرگ و بلندپروازانه ای برای بازگرداندن دوباره چلسی به اوج دارد. و من می توانم اذعان کنم که ما در این فصل به عناصری از صبر نیاز خواهیم داشت، حداقل چون گراهام پاتر هنوز هم پای خود را با یک دسته کامل از بازیکنان جدید پیدا می کند.

من واقعاً احساسات متفاوتی در مورد بازگشت فوتبال باشگاهی دارم. تقریباً در نیمی از مغزم برای آن هیجان‌زده هستم، نیمه‌ای که از روزی که می‌توانم به توپ ضربه بزنم عاشق باشگاه فوتبال چلسی بوده‌ام، نیمه‌ای که فوتبال را بیشتر از خود زندگی دوست دارد، و نیمه‌ای که مرا به تماشای هر بازی می‌کشاند. تنها یک دقیقه چلسی فوتبال را در باران، درخشش، روزهای خوب، روزهای بد و حتی در لیگ دسته دوم قدیمی بازی می کند، البته خاطرات بسیار مبهم از آن.

بنابراین من در کل مثبت هستم، حداقل در حال حاضر. ممکن است بعد از 90 دقیقه در 27 تغییر کند! اما در حال حاضر، من فقط مشتاقانه منتظر بازگشت چلسی هستم و مشتاقانه منتظر تماشای بازی چلسی هستم.