Garrido با یک سیستم جدید عرضه می شود

به گزارش “ورزه سه”، خوان کارلوس گاریدو سرمربی اسپانیایی جدید پرسپولیس می خواهد سیستم بازی این تیم را تغییر دهد که می تواند چالش بزرگی برای قرمزها در فصل آینده باشد.

پرسپولیس در دهه 60 با سیستم 2-5-3 بازی می کرد و در آن زمان خبری از دفاع چپ و راست و بازیکنانی مثل محمدحسن انصاری فر یا مجتبی محرمی در سمت چپ و افرادی مانند سعید نعیم آبادی و مرحوم فریبرز نبود. مرادی سمت راست عموماً تعیین تکلیف شد. پیستون چپ و راست داشتند.
استانکو پوکله پوویچ در اواخر دهه 70 و در دوران حاکمیت سرخ ها در لیگ آزادگان در یک مقطع زمانی سیستم 1-6-3 را تغییر داد و پرسپولیس را با پیروزی های اقتصادی قهرمان لیگ ایران کرد.

بعدها با منسوخ شدن سیستم دفاع سه جانبه، پرسپولیس در سال های اخیر با خط دفاعی چهار طرفه تاسیس شد و با تغییراتی که در کادرفنی انجام شد، این موضوع تغییر چندانی نکرده است.

در اواسط دهه 80 افشین کتوبی با پیروی از سیستم مد روز آن زمان و مانند مربیان هلندی به سیستم 1-3-2-4 روی آورد که قرمزها را پس از 6 سال به قهرمانی لیگ رساند.

پرسپولیس در اواسط دهه 90 با برونکو وارد دوران درخشانی شد و تا به امروز قهرمان شده است و تقریباً در 99 درصد مسابقات خود با دفاع 4 نفره و تغییر جزئیات خط هافبک زمین و حمله به مصاف حریفان خود رفته است.

برونکو از سیستم 2-4-4 الماس استفاده کرد که با آمدن یحیی گل محمدی این سیستم با سیستم 2-4-4 خطی جایگزین شد. البته گل محمدی در مدت 4 سال حضورش در پرسپولیس از سیستم 1-3 استفاده کرد. . -2-4 یا 1-2-4-3 نیز سود بردند. گل محمدی در آخرین سال حضور خود به سیستم 1-1-4-4 که ​​برگرفته از همین سیستم 2-4-4 بود روی آورد. اسمار هم با این سیستم به بازی ادامه داد و قهرمان شد اما قرار است شرایط در سیستم بازی پایه باشد. پرسپولیس تغییر خواهد کرد.

واقعیت این است که پرسپولیس در سال های اخیر با سیستم پایه 2-4-4 بازی می کرد که البته گاهی اوقات در جزئیات متفاوت بود، اما سیستم پایه تقریباً هرگز سیستم تهاجمی 3-3-4 نبود.

گفته می شود خوان کارلوس گاریدو اسپانیایی می خواهد سیستم مورد علاقه بارسلونا را در پرسپولیس نصب کند – اگرچه خود بارسا با سرمربی هانسی فلیک سیستم را تغییر می دهد و احتمالاً 1-3-2-4 بازی می کند – اگر اینطور باشد، شرایط قرمزها چه می شود. تیم نیز تحت تأثیر این تغییر سیستم قرار خواهد گرفت.

در این سیستم تنها یک هافبک دفاعی در ترکیب اصلی بازی می کند یعنی تنها یکی از بازیکنانی مثل ریگی، اسدبیگی و احتمالا میلاد سرلک باید در پشت خط هافبک سه نفره باشد. در عین حال پرسپولیس برای خط هافبک دو بازو می خواهد و در حال حاضر سروش رفیعی (در صورت تمدید احتمالی)، محمد خدابندلو و یاسین سلمانی توانایی بازی در این پست ها را دارند ضمن اینکه در میان هافبک های دفاعی سرلک و اسدبیگی نیز می توانند حضور داشته باشند. وحید امیری وینگرها در این دو پست بازی خواهند کرد.

با این حال شرایط خط فوروارد تا حدودی تغییر خواهد کرد و پرسپولیس به چهار وینگر توانمند و دو مهاجم متخصص در ترکیب خود نیاز دارد. صادقی، عالیشاه، امیری وینگرهای فعلی قرمزها هستند و احتمالا آل کثیر مهاجم است، اما در این سیستم پرسپولیس به یک وینگر توانمند دیگر مانند مهدی ترابی و یک مهاجم نوک نیاز دارد که همه چیز را مانند آل کثیر داشته باشد.

فارغ از اینکه گاریدو به دنبال تغییر سیستم در پرسپولیس است، نشان از هوش بالای او و تمایل او برای گذاشتن اثری در تیمش و فوتبال ایران است که البته مطمئن نیست که به یک نتیجه صحیح دست یابد. نتیجه و پاسخ مثبت

هوش گاریدو به این دلیل خواهد بود که می خواهد جذابیت تیم تحت کنترل خود را افزایش دهد و در کمترین زمان اثربخشی خود را نشان دهد و بگوید که در فلسفه نویسنده و مربی است اما به طور کلی از ایده تا اجرا شرایط تغییر کند و اگر همه چیز آن طور که او می خواهد پیش نرود، تمام آن جذابیت ها و نگاه مثبتی که او به دنبال آن است از بین می رود و ابزاری برای حمله منتقدان به این مربی اسپانیایی می شود.