سامان قدوس طعمه جهانبخش و طارمی است! (تصویر)

به گزارش “مجله اخبار فوتبال”، شاگردان امیر قلانوی در هر دو دیدار مرحله یک هشتم نهایی و یک چهارم نهایی جام ملت های آسیا مقابل تیم های ملی سوریه و ژاپن یک پنالتی دریافت کردند. بیایید شاهد یک اتفاق عجیب و جالب باشیم.

ضربات پنالتی تیم ملی ایران مشخص است اما سامان قدوس همیشه اول جلو می رود و توپ را می گیرد و انگار می خواهد پنالتی بزند اما در نهایت یک نفر دیگر پشت توپ می ایستد. به جای یک تاکتیک فریبنده، مانند بسیاری از تیم های دنیا، با این روش ایران به هدفی برسند.

شاید در دو بازی اخیر تیم ملی ایران مقابل سوریه و ژاپن و پیش از آن در فینال جام باشگاه های جهان بین چلسی و پالمیراس متوجه چیز کمی غیرعادی شده باشید.

همانطور که هفت 1 نوشت، پس از اعلام پنالتی به چلسی در وقت های اضافه آن مسابقه که در نهایت جام قهرمانی را برای چلسی به ارمغان آورد، سزار آزپیلیکوئتا توپ را گرفت و پشت نقطه پنالتی ایستاد و شبیه تمام دنیا شد. بازیکنی که قرار بود پنالتی را بزند. در اطراف او غوغایی به پا شد، بازیکنان پالمیراس به پنالتی که کمک داور ویدیویی اعلام کرد اعتراض کردند در حالی که با توپ در دست سعی داشتند روحیه این بازیکن را تضعیف کنند.

اما صبر کن وقتی هیاهو فروکش کرد، برزیلی‌های معترض متفرق شدند و وورتون، دروازه‌بان پالمیراس توسط داور به خط دروازه دستور داد، آزپیلیکوئتا برگشت و توپ را به کای هاورتز داد. این بازیکن آلمانی با کمترین نگرانی توپ را به زیبایی به ثمر رساند و چلسی قهرمان جهان شد.

این آخرین و شاید بارزترین نمونه از آنچه در ماه‌های اخیر عادی شده است، تلاش برای محافظت از پنالتی‌گیر در برابر هرج‌ومرج و تاکتیک‌های حواس‌پرتی مخالفان است که بسیار رایج و همه‌جانبه هستند.

آن را پیش دستی آشکار، ترفندی هوشمندانه برای بردن بازی، یا وسواس ورزشی با حداقل برتری بنامید: تلاش برای منحرف کردن یا ارعاب پنالتی‌گیر برای سال‌ها یک روش معمول بوده است. از “پاهای آزاد” بروس گرابلار در فینال جام باشگاه های اروپا در سال 1984 گرفته تا تلاش مضحک جو هارت برای ترساندن ایتالیا در یورو 2012، از سبک تسلط امیلیانو مارتینز تا عملکردهای او در آرژانتین و استون ویلا.

اما می توان گفت که این روش هرگز به اندازه امروز محبوب نبوده است: اکثر شوت‌های روی دروازه با تلاش حریف برای منحرف کردن حواس تیرانداز از مسابقه روبرو می‌شود. آنقدر رایج است که تیم ها استراتژی های مشخص و از پیش تعیین شده ای برای مقابله با آن دارند.

گیر یورد، استاد روانشناسی فوتبال در دانشکده علوم ورزشی نروژ است و سال هاست روی ذهنیت پنالتی گیران مطالعه می کند. او به The Athletic می گوید: تیم‌هایی را دیده‌ام که برای محافظت از پنالتی‌کننده سبک تیمی داشتند، اما هرگز ندیدم کسی مستقیماً خود را به جای پنالتی‌گیر بگذارد.

از آزپیلیکوئتا در مورد این ترفند بعد از بازی چلسی مقابل پالمیراس در ابوظبی پرسیده شد و او تأیید کرد که این ترفند برای تسکین هاورتز بوده است زیرا او می دانست که بازیکنان حریف چگونه رفتار می کنند. او شوخی نمی کرد. بررسی مجدد کوتاهی از پنالتی های اعلام شده در پالمیرا نشان می دهد که آنها عادت دارند دور شوت گیر بچرخند تا حواس او را پرت کنند.

این روش در برخی مسابقات فوتبال جهان رخ می دهد و نمونه دیگری از فصل گذشته را می توان در بازی اینترناسیونال و پالمیراس در سری آ برزیل، منچستریونایتد مقابل استون ویلا و… اما دو پنالتی آخر فوتبال جهان ذکر کرد. شبیه این هستند. روشی که شاگردان امیر قلعه نویی مقابل تیم های سوریه و ژاپن اجرا کردند و یک گل هم به ثمر رساندند.

در دقیقه 32 بازی ایران و سوریه که پنالتی روی مهدی طارمی اعلام شد، سامان قدوس توپ را گرفت و روی نقطه پنالتی گذاشت تا همه این تصور را داشته باشند که او پنالتی اول است. تیم ملی اما بعد از اینکه جو آرام شد و همه رفتند. بازیکنان داخل محوطه جریمه، قدوس بلافاصله توپ را به طارمی داد تا او پنالتی را به گل تبدیل کند.

اما در لحظات پایانی دیدار حساس یک چهارم نهایی جام ملت های آسیا این تاکتیک توسط بازیکنان ایران اجرا شد و در حالی که مهدی طارمی به دلیل محرومیت در زمین حضور نداشت، سامان قدوس توپ را روی زمین گرفت. . در زمان اعلام مجازات علیه کنعانیان. او امتیاز را کاشت اما باز هم تاکتیک دیدار قبل را به کار گرفت و این بار توپ را به علیرضا جهانبخش داد تا او بتواند برای صعود به نیمه نهایی گلزنی کند. .

البته این روش در ضربات پنالتی فینال مانند دیدار ایران و سوریه قابل اجرا نیست، اما به نظر می رسد اگر شاگردان امیر قلانوی در دیدار فردا شب مقابل قطر دوباره پنالتی بگیرند و یا به آسیایی صعود کنند. فینال جام ملت ها، آنها همین کار را خواهند کرد: عملکرد و رسیدن به اهداف خود را.