مدافع گرجستانی پرسپولیس معتقد است تفاوت این تیم با دیگر تیم ها در اعتماد به نفسی است که یحیی گل محمدی به بازیکنان می دهد.
گلسیانی: من حرفه ای نیستم و ساعت سه می خوابم!
* بعد از ذوب آهن هیچ تیمی مرا نخواست
من اهل رویاپردازی نیستم و سعی می کنم عمل کنم و واقع بینانه به نظر برسم. من هر روز تمرین می کنم و سعی می کنم هر روز بهترین باشم. من زیاد به آینده فکر نمی کنم و دست خدا و سرنوشت است. بعد از ذوب آهن در ایران و گرجستان تیمی نبود که بخواهم انتخاب کنم و بلیت هایم برای رفتن به لبنان آماده شده بود. علی همام به لبنان رفت و از من خواست که به آنجا بروم و برایم بلیط فرستاد. داشتم می رفتم و روز جمعه رئیس باشگاه نساجی آقای حدادیان با من تماس گرفت و از من خواست که به تهران بروم و با او صحبت کنم. او روسی صحبت می کرد و من هم همینطور. ما با روسی صحبت کردیم و او مرا متقاعد کرد که تیم خوبی دارم و می توانیم با تیم موفق شویم. فصل فوق العاده ای در نساجی سپری کردم و بعد از آن به سپاهان رفتم و الان هم در پرسپولیس کار می کنم.
* فکر می کردم می توانم خوب بازی کنم
شیوه بازی در ایران کاملا متفاوت بود. ابتدا فکر می کردم می توانم با سرم خوب بازی کنم اما دیدم بازیکنان زیادی هستند و بازی در ایران واقعا سخت است. مربی به من گفت که بازی سر خود را بهتر کنم و در ابتدا برای من واقعا سخت بود. قدم به قدم پیشرفت کردم و توانستم جایگاهم را به دست بیاورم.
سرویس خبر شماره: 1864560
23 ژانویه 1401 در 11:55 ب.ظ.
3.5 هزار |
1نقطه نظر
فقط از سپاهان و پرسپولیس پیشنهاد داشتم.
* فقط از پرسپولیس و سپاهان پیشنهاد داشتم
پیشنهاد زیادی نداشتم و فقط از سپاهان و پرسپولیس پیشنهاد داشتم. من سپاهان را دوست دارم و چهار سال آنجا ماندم و اصفهان را هم خیلی دوست دارم، اما گاهی اتفاقاتی می افتد که احساس می کنی چیزی تمام شده و نیازی به بازگشت نیست. آن موقع بود که احساس کردم تمام شده است. از طرفی پرسپولیس برای من تیم جذابی است و نحوه بازی آنها، اعتماد به این تیم را دوست دارم. احساس می کردم در این تیم شانس بیشتری برای قهرمانی دارم. من نحوه بازی این تیم را تماشا کردم و احساس کردم می‌دانم آنها چگونه می‌خواهند من بازی کنم. در آن زمان سپاهان مربی نداشت و می‌توانستم صبر کنم تا ببینم چه می‌شود، اما دوست داشتم به تهران بیایم و زندگی در این شهر و عشق هواداران به پرسپولیس و بازیکنان را تجربه کنم. به همین دلیل پرسپولیس را انتخاب کردم.
* من حرفه ای نیستم و هر وقت بخواهم می خوابم
من زیاد حرفه ای نیستم و گاهی اوقات ساعت 2 یا 3 می خوابم، هر چه دلم می خواهد می خورم و زمانی که دلم می خواهد بیدار می شوم. فکر نمی کنم فوتبال ربطی به آن داشته باشد. فوتبال به شخصیت شما بستگی دارد و این مهمترین سوال است. من بازیکنان با استعداد زیادی را دیده ام که خیلی زود به فوتبال خود پایان داده اند. البته من نمی گویم مهم نیست. مهم این است که به موقع بخوابید و به درستی غذا بخورید، اما من نمی توانم آن را کنترل کنم. من سعی می کنم رسانه شاد را حفظ کنم. من حرفه ای نیستم و یک زندگی عادی دارم. راز موفقیت این است که من سعی می‌کنم 100 درصد از بازی‌ام را در زمین ارائه دهم و حتی در تمرینات همیشه سعی می‌کنم برنده شوم. این راز شخصیت من است.
آن گفتگو را در ادامه می خوانیم:
* اطلاعاتی از ایران نداشتم
من برای دینامو تفلیس بازی کردم. من در تفلیس بزرگ شدم و در 15 سالگی به تیم تفلیس پیوستم. من با این تیم چهار قهرمانی کسب کردم و کاپیتان تیم بودم. 25 ساله بودم که شنیدم آقای قلعه نویی به گرجستان آمده و بازی من را دیده است. بعد از بازی یکی از عوامل از من خواست که از طرف او به گرجستان بروم. ابتدا هیچ اطلاعاتی از ایران نداشتم، سپس برای صحبت به ایران آمدم. آن زمان ذوب آهن تیم بزرگی بود و اسماعیلی فر، مظاهری و مهدی پور را در اختیار داشتند. متوجه شدم بازیکنان ایران سطح بالایی دارند و قبول کردم و چالش من شروع شد.