پس از سه سال سخت، سیمونه اینزاگی اینتر را به تیمی تبدیل کرد که شایسته دومین ستاره اسکودتو باشد. زمانی که او در سال 2010 کفش هایش را آویخت، هیچ کس فکر نمی کرد که او به یک مربی موفق در زمین تبدیل شود. او شش سال را صرف کسب دانش و تجربه در تیم‌های جوانان لاتزیو کرد و در پریماورا کار کرد تا سرانجام در سال 2016 فرصت پیوستن به تیم اصلی را پیدا کرد.
زمانی که اینزاگی در ژوئن 2021 پایتخت ایتالیا را ترک کرد و جانشین آنتونیو کونته شد، که به تازگی باشگاه را به اسکودتو در فصل 2021-2021 هدایت کرده بود، خیلی ها شگفت زده شدند. تردیدهای زیادی در مورد توانایی مهاجم سابق برای موفقیت در بالاترین سطح وجود داشت، اما اولین فصل او بلافاصله منتقدان را ساکت کرد. اینزاگی اینتر را در رقابتی تنگاتنگ با میلان برای قهرمانی نگه داشت و فصل 2021-22 را با دو امتیاز کمتر از رقبای خود به پایان رساند. او قهرمان کوپا ایتالیا و همچنین قهرمان سوپرکاپ ایتالیا شد. صعود به مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا نیز مثبت بود و همه اینها باعث شد سرمربی اینتر بلافاصله انتظارات را تغییر دهد و ترس را به جان رقبای تیمش بپاشد.
فصل 2022-2023 برای اینزاگی و اینتر پر فراز و نشیب بوده است. ناپولی اسکودتو را برد، اما موفقیت اینتر با قهرمانی در کوپا ایتالیا و کسب مقام دوم در لیگ قهرمانان ادامه یافت. منتقدان و هواداران هر دو می ترسیدند که اینزاگی نتواند قهرمانی را به دست آورد، اما اینزاگی تمام آن زمزمه ها را خاموش کرد. مربی ایتالیایی اینتر را به یک نیروی مسلط تبدیل کرد و از شکست در فینال لیگ قهرمانان برای ایجاد انگیزه در بازیکنانش استفاده کرد و این تیم را به یکی از برقی ترین تیم های اروپا تبدیل کرد و از رقبای سری آ پیشی گرفت.
پس از یک سفر دشوار سه ساله، مهاجم سابق خود را به عنوان یک مربی توانمند و قادر به رسیدن به بالاترین ارتفاع ثابت کرد و مطمئناً گام بعدی تکمیل کار ناتمام خود در بالاترین رقابت باشگاهی آلمان خواهد بود.
بیشتر بدانید: