کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال سرانجام به دستور مهدی تاج عمل کرد و موج جدیدی از احضارها در خیابان های سئول آغاز شد.
درست زمانی که سنت احمقانه بیانیه نویسی زیر سوال رفته و متزلزل شده است، هر باشگاهی که به هر دلیلی قصد داشت فضای لیگ را گل آلود کند، می داند که باید با عصا راه برود. دیگر نمی توان با موجی از اظهارات، حمله، تهدید و تحریک، کار را پیش برد و ظلم کرد.
البته این اتفاق مربوط به باشگاه خاصی نیست. برعکس، همه باشگاه های بد باید بدانند آنچه باید در فوتبال ایران رواج پیدا کند اخلاق صحیح، رفتار قابل قبول و عملکرد فنی مثبت است. وگرنه با داد و فریاد این فوتبال نمی شود، نمی شود.
امیدواریم کمیته انضباطی به این اقدام سختگیرانه ادامه دهد و به هیچ باشگاه، بازیکن و مربی بدی رحم نکند. در مدیریت فوتبال ایران عده ای به حدی ارتقا یافته اند که فکر می کنند باید بعد از هر مسابقه زبان باز کنند و به بهانه های مختلف هرکسی را اخراج کنند. کوچکتر و بزرگتر برای آنها معنایی ندارد.
خیلی باید ببخشی! فوتبال جای این چیزها نیست. مردم برای تماشای بازی های قهرمانی جمع می شوند و در این شرایط خاص اقتصادی لحظاتی را به خود اختصاص می دهند. نه باشگاه می روند و نه جلوی تلویزیون می نشینند و به شوخی های احمقانه بعضی ها گوش می دهند و دستشان را به سینه می گیرند و می گویند بله درست می گویم!
ما باید در مقابل این وقاحت حرف بزنیم و همه کسانی را که می خواهند فضای لیگ را خراب کنند جای آنها بگذاریم. در نهایت جام به تیمی می رسد که بهترین عملکرد فنی را کسب کرده و می داند چگونه از فرصت ها استفاده کند. اگر باید با باشگاه هایی که هر هفته جو لیگ را شعله ور می کنند دلجویی کنیم، این مسابقات پایان خوشی نخواهد داشت و فوتبال فقط به جنگ اعصاب تبدیل می شود.