باشگاه‌هایی که در فانتزی حرفه‌ای بودن غرق می‌شوند و مدام درباره فوتبال جهان بحث می‌کنند، ساعاتی قبل از شروع بازی لیگ برتر بیانیه‌ای صادر نمی‌کنند.
ما فوتبال دنیا را نمی شناسیم و تیم های حرفه ای هم ندارید که با بیانیه ها و الفاظ عجیب به جنگ حریفان بروند. این اتفاقات تلخ و گزنده فقط در فوتبال آماتور و نیمه حرفه ای ما رخ می دهد. آیا اینجا همان میدان جنگی است که در آن با حریفان خود به این شکل روبرو می شوید؟
انتشار هر نوع بیانیه ای، قبل و بعد از بازی های لیگ، قطعاً نشانه قدرت تیمی و انسجام گروهی نیست. این چیزها نشانه ضعف است. جایگاه هیچ باشگاهی در فوتبال فراتر از آن چیزی نیست که تعریف شده است، اما در فوتبال ایران هرکس اول حق خود را می دهد. توهم تضییع حقوق قبل از اتفاقی که هنوز نیفتاده و چقدر تلخ است بگوییم این همان فوتبالی است که کارشناسان از تیم ملی برای صعود در جام جهانی انتظار دارند، قهرمانی ایران در جام ملت های آسیا را پیش بینی می کنند. و غم شکست های پی در پی تیم از امید تغذیه می کند.
داستانی است که نه پرسپولیس و استقلال دارد، نه سپاهان، هوادار، گل گهر سیرجان و… دارد. هر باشگاهی که به شخصیت خود احترام بگذارد اول از همه به فکر تجهیز تیم، مشکلات فنی و تقویت روحیه بازیکنانش است.
در مورد آن بخوانید:
خلاصه زمستان سرد و سخت امسال به پایان می رسد و می رود اما امیدواریم بالاخره بهار فوتبال ایران از راه برسد. چقدر دوست داریم دیگر نگوییم سالی که خوب نبود در بهارش پیدا می شود…
این همان فوتبالی است که با شکست قطع شد. در داخل بر طبل اختلاف و درگیری می کوبند و ضمن احترام به منافع ملی در خارج، توهم اتحاد و همدلی ایجاد می کنند!
باشگاه هایی که به دنبال فوتبال ساده و سالم هستند، ساعت ها قبل از مسابقه به حرکات تیم مقابل توجهی نمی کنند و از کار خودشان هیجان زده می شوند.