ستون تاکتیک ها: پاس ژورگینیو باعث خروش آرسنال شد

در 2-2 فشار پایین سمت راست ادامه یافت و انعطاف تیم به منصه ظهور رسید. زمانی که ساکا توپ را از دست داد و لوکاس دیگن، مدافع چپ تعویضی را با خود آورد، نوبت به تاکهیرو تومیاسو رسید تا برای جورجینیو دیگر توپ را پشت سر بگذارد.

ساکا پس از چرخش فوق‌العاده ضربه‌اش را به باد می‌دهد، اما اینکه آرسنال به‌طور مداوم موفق می‌شود توپ را به جلو بدون اینکه تا خط بازی بیرون بیاید، به سمت جلو هدایت کند، دلگرم‌کننده بود و به‌ویژه خوب بود که خرید ما در ژانویه با پاس‌های تهاجمی و جاه‌طلبانه برای حرکت تیم به سمت بالا حرکت کرد.

این فشار افزایشی نیز در آنجا نقش داشت. برای “گل” جورجینیو، یا، حدس می‌زنم، ضربه‌ای که منجر به گل امی مارتینز شد، 9 بازیکن از 10 بازیکن بیرون زمین ویا در محوطه خودشان بودند و سعی می‌کردند از حمله دفاع کنند. احتمالاً به همین دلیل است که جورجینیو شوت زد – او انتخاب زیادی نداشت – و مناسب است که این ضربه حاصل پاس او و رویکرد تهاجمی تر مدافعان راست آرسنال بود.

این یکی از بازی خارج نشد، ساکا کمی روی پاشنه او بود و پاس او را از دست داد، اما نشانه‌ها حاکی از آن بود که آرسنال می‌تواند از این فضا استفاده کند تا زمانی که بن وایت یا، زمانی که او وارد زمین شد، تاکهیرو تومیاسو گزینه‌ای را برای او پیشنهاد کرد. همپوشانی

اما واضح است که تیم کامل وجود ندارد. ما می توانیم ایرادات بازیکنان خود را ببینیم و می توانیم امیدوار باشیم که آنها روی آنها کار کنند، یا اینکه شخص دیگری وارد شود که همان ایرادات را ندارد. همیشه کسی بهتر هست

در ویلا پارک روز شنبه، تنها در دومین شروع خود در آرسنال، جورجینیو 15 پاس پیشرونده، از جمله سه پاس تکمیل شده در محوطه جریمه، به دست آورد که با بیشترین تعداد پاس پارتی در یک بازی در این فصل برابری می کند.

این بازیکن ایتالیایی بازی را با پنج اقدام ایجاد کننده شوت پایان داد – یک حرکت روی توپ که آخرین یا ماقبل آخر قبل از شوت است – همه آنها پاس می دهند. این عنصر از بازی پارتی قبلاً چیزی بود که آرسنال با غنای غنایی به شدت از دست می داد.

در اصل، پاسی که یا در محوطه ختم می شود یا حداقل 10 یارد شما را به دروازه نزدیک می کند. جای تعجب نیست که توماس پارتی دقیقاً پشت سر الکساندر زینچنکو و بن وایت (و درست جلوتر از مارتین اودگارد) به عنوان بازیکن آرسنال با بیشترین پاس های پیشرو در هر 90 دقیقه در این فصل لیگ برتر قرار دارد.

پاس کوتاه جورجینیو ساکا را به داخل محوطه فرستاد، جایی که او در نهایت آرسنال را به کرنر برد.

و دیگن یک بار دیگر در دو ذهن است زیرا تومیاسو چند دقیقه بعد دوباره به میدان می‌رود، فقط در مورد اینکه به ساکا فضا بدهد تا با پاس شلیک شده جورجینیو به پاهای خود بچرخد.

و این دقیقاً همان چیزی است که در نیمه دوم اتفاق افتاد، زیرا آرسنال ویا را بیشتر و بیشتر به نیمه خود هل داد و واقعاً چیزهایی را دیکته کرد. این پاس جورجینیو، که در مسیر وایت در حالی که او به جلو می رود، بازی می کند، منجر به برخورد ضربه سر نکتیاه به تیرک می شود…

ما نباید منتظر لحظه های پرفروش دیگری باشیم – از شروع 2019/20، جورجینیو در 109 بازی لیگ برتر تنها 22 شوت از خارج از محوطه زده است و حتی یک گل هم به ثمر نرسانده است – اما این عملکرد عالی بود. جورجینیو و یک یادآوری عالی که، به همان اندازه که یک بازیکن می تواند محدود باشد، همیشه ارزش زیادی در نگاه کردن به آنچه که در آن خوب است وجود دارد.