مقایسه گاهی اوقات یک اشتباه و در بسیاری از موارد راهی عالی برای پیشرفت است. زمانی که خود را با یک رقیب قوی تر مقایسه کنید، مجبور خواهید شد در همه زمینه ها پیشرفت کنید. در فوتبال و در بحث مدیریت این مقایسه خیلی به درد ما می خورد. در سال‌های اولیه لیگ حرفه‌ای، وقتی استانداردهای جهانی را مثال می‌زدیم، دوستان ما در محل کار می‌گفتند نباید خودمان را با کشورهایی مقایسه کنیم که فوتبال دارند، آنها دهه‌ها تجربه دارند. اما اکنون این توجیه دیگر قابل اجرا نیست.
در عین حال، کشور ما را می‌توان با سال‌های ابتدایی مالکیت فوتبال و یا حتی با هیچ کشور صاحب فوتبالی در قاره خودمان و در میان رقبایی که می‌توانستیم مقایسه کرد، مقایسه کرد! نباید فراموش کرد که لیگ در ایران زمانی راه اندازی شد که ژاپن و کره جنوبی لیگ نداشتند، البته کشورهای عربی حوزه خلیج فارس که در آن زمان حتی برای داشتن لیگ و تیم ملی وجود نداشتند. . ! اما حالا ببینید بعد از 50 سال قهرمانی و 23 سال از لیگ دسته اول حرفه ای، از نظر آمار و امکانات در کجا هستیم، رقبا و همسایه هایمان کجا هستند و اگر می خواهیم بدانیم در فوتبال جهان در کجا هستیم. کاروان بس است نگاه کن
در فوتبال دنیا با مقایسه میانگین تعداد گل های رد و بدل شده در هر لیگ می توانید به قدرت آن لیگ پی ببرید و حالا ببینید میانگین تعداد گل های لیگ برتر جهان چه چیزی را نشان می دهد:
لیگ برتر انگلیس 3.24
بوندسلیگا آلمان 3.21
Ordivision هلند 3.15
لیگ پرتغال 2.88
لیگ اسپانیا 2.66
سری آ ایتالیا 2.61
لیگ فرانسه 1 2.58
نیازی به نوشتن آمار لیگ برترمان نیست. از هشت بازی هفتگی این سال ها، حداقل یک سوم یا نیمی از بازی ها بدون گل به پایان رسیده است و اگر تعداد گل های زده شده در لیگ ما به 2 گل در هفته برسد، تعطیلات ملی اعلام می کنیم. تصور کنید که این ارقام مربوط به یک فصل و تمام بازی های انجام شده در این کشورها باشد، نه فقط یک هفته که استثنا و غیر قابل جایگزینی خواهد بود و نکته دیگر اینکه تعداد تیم های لیگ این کشورها متفاوت است، اما کیفیت بازی ها در همه یکسان است!
کسانی که فوتبال خارجی را با جدیت بیشتری دنبال می کنند، می توانند از این آمار نتیجه گیری های زیادی کنند. برای مثال سطح بالای لیگ برتر انگلیس یا افتی که لالیگا در حال حاضر در آن قرار دارد یا برتری لیگ های پرتغال و هلند نسبت به لیگ یک فرانسه، اما برای همه دوستان فوتبال ملی فقط تاسف و حسرت تاخیرمان در کلاس جهانی باقی است و بس!