به گزارش “ورش سه”، در آغاز قرن جدید فوتبال ایتالیا چه در زمین و چه روی نیمکت تیم ها پر از ستاره بود و همین امر باعث شده بود تا در سرتاسر جهان هواداران بی شماری برای آنها ایجاد شود، محیطی جذاب. و فوتبال رقابتی نسبت به سری آ آن را به یکی از جذاب ترین لیگ های جهان تبدیل کرد و کمتر هوادار فوتبالی بود که طرفدار یکی از تیم های ایتالیایی نباشد.
اما مشکل فقط در زیرساخت ها نیست، فوتبال ایتالیا دیگر جذابیت سال های گذشته برای ورود ستاره های بزرگ فوتبال به این کشور را ندارد و بازیکنان این لیگ معمولا خیلی سریع کشور را ترک می کنند و یا مشتری دیگری جز مشتریان داخلی ندارند. تیم ها
بازیکنانی مانند پائولو دیبالا که با وجود پایان قراردادش با یوونتوس، در نهایت تیمی بهتر از رم نمی‌خواست یا روملو لوکاکو که به دلیل مصدومیت‌های متعدد و بازی‌های ضعیفش در جام حذفی، او را نمی‌خواستند. حتی آمدن مربی بزرگی مانند مورینیو یک دستاورد بزرگ است.نه برای سری آ، مورینیو که پس از اخراج از منچستریونایتد و تاتنهام هدایت تیم رم را بر عهده گرفت تا از حضور در برنامه های تلویزیونی به عنوان کارشناس یا ستون نویسی اجتناب کند. برای روزنامه های ورزشی
ایتالیا در سال 1990 میزبان جام جهانی فوتبال بود و پس از آن هیچ رقابت بزرگی در این کشور برگزار نشد، شاید مهم ترین دلیل این اتفاق، ورزشگاه های قدیمی و فرسوده این کشور باشد.
ورزشگاه جوزپه مه آتزا یا سن سیرو، ورزشگاه اختصاصی دو غول فوتبال ایتالیا، نزدیک به 100 سال قدمت دارد و حتی چمن ناخوشایند آن صدای استفانو پیولی سرمربی میلان را درآورده است، اما به دلیل مشکلات اقتصادی، هیچ کدام از این دو نفر. تیم ها نمی توانند استادیوم جدیدی بسازند. ندارد
وضعیت سایر تیم های بزرگ این کشور تفاوت چندانی با این دو تیم ندارد، ناپولی در ورزشگاه دیگو مارادونا با بیش از 60 سال قدمت بازی می کند و بازی های تیم های رم و لاتزیو نیز در این ورزشگاه برگزار می شود.او المپیک باستانی استادیوم در رم، استادیومی که از سال 1892 در زمان سلطنت موسولینی استفاده می شد، ساخت آن آغاز شد و سرانجام در سال 1953 پس از جنگ جهانی دوم افتتاح شد. تیم های ناپولی، رم و لاتزیو تمایلی به ساخت ورزشگاه جدید ندارند.
اما فوتبال باشگاهی ایتالیا در دهه گذشته همواره در حال افول بوده است و این شاید بی ارتباط با وضعیت اقتصادی این کشور نباشد، کشوری که با بحران اقتصادی مواجه است و این بحران نیز از فوتبال این کشور بدشانس رها نشده است.
13 سال از آخرین قهرمانی یک تیم ایتالیایی در لیگ قهرمانان اروپا می گذرد. نسل جدید فوتبال، میلان اروپا را به یاد نمی آورد، لیگ های اینتر و یوونتوس در اروپا فراموش شده اند و تیم های ایتالیایی دیگر گزینه محبوبی برای نسل جدید هواداران نیستند.
مشکلات مالی و اقتصادی به ویژه در زمان کرونا، تیم های بزرگ این کشور را با بحران مواجه کرده است. در آخرین حادثه، دادگاه تجدید نظر فدراسیون فوتبال ایتالیا به یوونتوس دستور کسر 15 امتیاز را به دلیل حساب‌های نادرست و نقض سود سرمایه دریافت کرد، اتهامی که اکثر تیم‌های ایتالیایی به آن متهم هستند. دلایلی برای محکوم کردن آنها احتمالا در سال های آینده و تحقیقات بیشتر این اتفاق گریبان سایر تیم های ایتالیا را نیز خواهد گرفت.
از نظر فوتبال ایتالیا در یک شیب نزولی قرار دارد و بدون ورود سرمایه های خارجی و تغییر برخی قوانین سختگیرانه داخلی در این کشور، هر روز فاصله سری آ با لیگ های دیگر بیشتر می شود و شانس موفقیت و قهرمانی آنها در اروپا به رویایی دست نیافتنی تبدیل خواهد شد.
مهرداد کلانات
