اعصاب، آهنگ‌ها و قفل – شرایطی که به عنوان یکی از 9000 طرفدار لیورپول در اولدترافورد داشتیم – باشگاه لیورپول

قرار نبود بار دیگر برای لیورپول در اولدترافورد حضور داشته باشد، اما برای سه هفته دیگر سفری بزرگتر تعیین شد.

لیورپول علیرغم کاهش مداوم آنها از زمان بازنشستگی سر الکس فرگوسن در سال 2013، اغلب برای برتری بر دشمنان خود در انتهای M62 تلاش می کند.

در مجموع 9000 نفر این سفر را انجام دادند تا ببینند آیا می‌توانیم این روند را کاهش دهیم و برای دومین بار در این فصل در ومبلی مکان رزرو کنیم، در روزی که از همان ابتدا بسیار نویدبخش بود.

روزی پر از پتانسیل

کمی بعد از ظهر با یک ماشین چهار نفره به سمت منچستر حرکت کردیم، در حالی که برچسب‌های مورد علاقه بیشتر باری بر دوش بود تا یک نعمت.

با وجود تعداد زیادی از پروازهای برتر پر از تیم های مستقر در جنوب، این یکی از کوتاه ترین سفرهایی است که می توانید به عنوان یک حامی خارج از خانه انجام دهید.

زمان کمتری برای فکر کردن در مورد احتمالات – هم خوب و هم بد – برای شما باقی می گذارد، اما من شخصاً در آن صبح به شانس های شرط بندی ها نگاه کردم و می توانم اعتراف کنم که باعث ناراحتی من شد.

حدود یک ساعت و نیم قبل از شروع بازی رسیدیم، و با توجه به این واقعیت که عادت کرده‌ایم استقبال مهمان‌نوازانه مردم محلی را پیش‌بینی نکنیم، مستقیماً به داخل زمین و یک میدان پرجنب‌وجوش حرکت کردیم.

افزایش تخصیص به این معنی بود که بسیاری از کسانی که اغلب قادر به حضور در بازی های خارج از خانه نیستند، فرصتی برای تجربه یک بازی بزرگ داشتند و بسیاری مایل بودند از آن بهترین استفاده را ببرند.

آهنگ جدید واتارو اندو در هفته‌های اخیر به سرعت در رسانه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود، و این آهنگ محبوب‌ترین آهنگ در شروع کار بود.

لوئیس دیاز نیز از نوار سرناد شد، اما وقتی روی صندلی‌هایمان نشستیم، آن تردیدهای طولانی دوباره در مغزم چرخید.

این تردیدها زمانی تشدید شد که میزبان شروع شگفت‌آوری مثبتی داشت و هواداران آنها به وضوح برای مبارزه در سال‌های اخیر بارها توسط ما تحقیر شده بودند.

ترن هوایی احساسی

گل ضربه چکشی بود، و دقیقاً چیزی که سرمربی قبل از شروع به کار در رختکن از آن اجتناب می کرد.

پس از آن قرمزها توانستند جای پای خود را در بازی به دست آورند و شروع به نشان دادن شکافی در کیفیت کردند که در چند فصل گذشته غیرقابل انکار شده است.

ما باید قبل از استراحت حساب کنیم، اما چیزی که به دست آوردیم فراتر از هر چیزی بود که می توانستیم به آن امیدوار باشیم.

شکست دادن گل قبل از نیمه کار سختی است، به خصوص در زمین سخت خارج از خانه. در واقع ممکن است زمان مورد علاقه من برای گلزنی در آن شرایط باشد.

الکسیس مک آلیستر که قبلاً با یک گل تساوی غیر مجاز مورد کنایه قرار گرفت، ما را با گلی به سرزمین رویایی فرستاد که بیش از تلاش او در این فصل بود.

جشن‌هایی که به وجود آمد به این معنی بود که ما متوجه نشدیم که تخته به دلیل زمان مصدومیت بالا می‌رود، و بنابراین دقایقی پس از اینکه محمد صلاح ما را در جلو قرار داد، مانند یک ابدیت بود.

یکی از دوستان من چند ثانیه قبل از این هرج و مرج داوطلب شده بود تا برای نوشیدنی های نیمه وقت به بار برود، تصمیمی که به جرأت می توانم بگویم او به سرعت از گرفتن آن پشیمان شد.

سالن نیمه‌تیم مکانی بسیار متفاوت با آنچه که پنج دقیقه قبل از آن وعده داده شده بود بود، با جشن‌هایی که یادآور گل خارج از خانه فیلیپه کوتینیو در لیگ اروپا در سال 2016 بود، علیرغم اینکه کاملاً قطعی نبود.

انتقام لازم است

اینکه چگونه بازی را از آن نقطه باختیم، همچنان یک معماست، چه رسد به اینکه حتی به ضربات پنالتی هم نرسیدیم.

قرمزها در طول دوره دوم با رقبای سرسخت خود بازی کردند و در برخی مواقع به نظر می رسید که خود آنها امید خود را از دست داده اند.

پرس آنها وجود نداشت و لیورپول به نظر می رسید که می تواند کراوات را در هر نقطه به رختخواب بگذارد، اما افسوس.

قرمزها به پای خود شلیک کردند، نه برای آخرین بار در بازی، و به آنتونی اجازه دادند که به منچستریونایتد طناب نجاتی بدهد که احتمالاً خودشان هم نمی‌توانستند شانس خود را باور کنند.

هاروی الیوت پس از آن به نظر می‌رسید که با تلاش منحرف‌شده‌اش قبل از استراحت در وقت‌های اضافه، عقل سلیم را به کار بازگرداند، اما منچستریونایتد توانست به نوعی بازی را با گل‌هایی که هنوز به آن‌ها نگاه نکرده‌ام، برگرداند و قصدی هم ندارم. از انجام این کار

20 دقیقه پس از سوت پایان بازی و پایان بازی، نام کلوپ را فریاد می زنند.
این یکی دردناک خواهد بود اما جوایز بزرگتری را در هفته های آینده دنبال می کنیم. #LFC pic.twitter.com/AWanmcM3EK

– جیمز پیرس (@JamesPearceLFC) 17 مارس 2024

به‌ویژه با توجه به ماهیت بازی و حریف، برای پایان دادن به رقابت‌های جام حذفی ما راهی بیمارگونه بود، اما لازم به یادآوری است که هنوز ماهی‌های بزرگ‌تری برای سرخ کردن وجود دارد.

یکی از این ماهی‌ها سه هفته بعد در همان محل بازی می‌آید، جایی که بازیکنان لیورپول بدون شک احساس می‌کنند که در مقابل یک همتای ضعیف‌تر، امتیازی دارند.

قفل سنتی در اولدترافورد یک ماجرای غم‌انگیز بود، اما نمایش‌های کوتاهی از سرپیچی با بازخوانی‌های «ما لیورپول هستیم» و «تو هرگز تنها نخواهی رفت» وجود داشت، در حالی که منتظر بودیم توسط پلیس آزاد شویم.

صرف نظر از نتیجه، آنها طرف خوبی نیستند و شما نمی توانید من را در غیر این صورت متقاعد کنید. ما در 7 آوریل برمی گردیم.