عصر جمعه در حالی که کاروان تراکتورسازی پس از شکست مقابل نساجی هنوز وارد تبریز نشده بود، هوشنگ نصیرزاده مدیرعامل این باشگاه پرطرفدار به روی آنتن زنده شب های فوتبال آمد و درباره گزینه های بعدی نیمکت این تیم توضیحاتی داد. وی در مواجهه با سوالات متعدد و اصرار مجریان، از ذکر نام گزینه نهایی باشگاه خود خودداری کرد. او فقط گفت که در رقابت های مهم و معتبر روی نیمکت یک تیم ملی اروپایی می نشیند. اما هنوز یک ساعت از این اظهارات نگذشته بود که نصیرزاده به دلیلی مجبور شد نام این گزینه را ذکر کند و آن را علنی کند: “جلسه هیئت مدیره داشتیم و چندین گزینه داشتیم و کریس کلمن هم آنجا بود.” یکی از گزینه های ما، اما با توجه به اتفاقات فرودگاه گفتند کار در تبریز سخت است.»
کیست که نداند مدیران ما در این فوتبال همیشه گفته اند که اسم بازیکنان و مربیان مورد نظرمان را نمی آوریم چون دلال ها درگیر می شوند و کار ما را خراب می کنند. همه می دانند که در این فوتبال چقدر واسطه ها قدرتمند هستند و چقدر راحت می توانند مردم را بیاورند و ببرند! معمولاً وقتی یک واسطه برای آوردن مربی یا بازیکن به تیمی به توافق می رسد، سایر همکارانش سعی می کنند کار را برای جایگزینی فرد خود خراب کنند و سود را جمع آوری کنند! بالعکس، هر واسطه ای سعی می کند با اقبال به بازار، قیمت معامله خود را افزایش دهد. در هر دو صورت وساطت اعلام این توافق و نام این فرد به ضرر باشگاهی است که قرار است دستمزد بازیکن یا مربی را پرداخت کند.
از این منظر مدیران باشگاه باید حق داشته باشند که نام بازیکن یا مربی مورد نظر خود را اعلام نکنند اما مشکل اینجاست که از ابتدا تا انتهای این ماجرا این افراد و رسانه ها نیستند که می توانند کار باشگاه ها را خراب کنید! این ها واسطه هایی هستند که به لطف قدرت ماورایی خود می توانند هر چیزی را رقم بزنند و به هر قراردادی سنگ تمام بگذارند! در حالی که همیشه این اتفاق در فوتبال رخ داده است، چرا نباید شک کنیم که این بار هم تکرار می شود؟
همه به یاد داریم که چندین بار در زمان بازگشت تیم های پرطرفدار از تهران یا شهرستان عده ای مقابل فرودگاه تجمع کردند و با بازیکنان و مربیان درگیری ایجاد کردند. سرنوشت هر کدام از این اتفاقات این بود که فرد مورد نظر مجبور به ترک آن تیم شد! چرا نباید چنین احتمالی بدهیم که اتفاقاتی که در فرودگاه تراکتورسازی تبریز در زمان بازگشت تراکتورسازی افتاد مصداق همین ماجرا نباشد؟ به گفته مدیرعامل باشگاه تراکتورسازی، متأسفانه فیلم اتفاقات را برای مربیان خارجی ارسال کردند، البته تعداد این افراد بسیار کم است و هوادارانی که منطقی رفتار می کنند نیز از این اتفاقات ناراحت هستند، این موضوع یک جنبه منفی دارد. در انتخاب سرمربی و سرمربی مورد نظر ما هم با او صحبت هایی داشتیم اما او برای آمدن به تبریز تردید داشت.
یعنی دستی در کار بوده که عمداً جذب سرمربی جدید تراکتور را وتو کند، چرا این دست قابل شناسایی نیست؟ چه کسی از این داستان سود می برد؟ به گفته آقای نصیرزاده که می تواند در این وقت شب افراد خاصی را با ماموریت به فرودگاه بفرستد و بلافاصله مدارک حادثه را برای مربی باشگاه آن طرف دنیا بفرستد و او را برای آمدن به ایران تردید کند. ?
هیچ یک از رسانه ها و مردم عادی نمی دانستند مربی مورد نظر کیست! حتی اگر می دانیم که نحوه ارتباط با آنها در دست ما نیست و حتی اگر ایمیل آن شخص را داشته باشیم، چرا باید آن شخص به اطلاعاتی که برای او ارسال می کنیم اعتماد کند؟ به هر حال این ماجرا بسیار مشکوک است و از مسئولان مربوطه می خواهم یک بار برای همیشه به آن رسیدگی کنند تا یک بار برای همیشه جلوی این توطئه علیه کشور و آبروی ایران گرفته شود.
بیشتر بخوانید: سرمربی سابق تیم ملی ولز با جانشین خمس در مسیر تراکتورسازی به توافق رسید/ سرخپوشان تبریزی.