10 استادیوم که یک نام و هزار خاطره از آنها باقی مانده است!

به گزارش “مجله اخبار فوتبال”، استادیوم های مدرن فوتبال با طراحی های پیشرفته و بدیع ساخته می شوند، اما نمی توان حسی را که از گذشته خود داریم فراموش کرد. ورزشگاه نیوکمپ بارسلونا جدیدترین ورزشگاهی است که تحت بازسازی اساسی قرار گرفته است و میلیون ها هوادار از دیدن سکوهای شیب دار قدیمی که ویران شده اند ناراحت هستند. این دهمین ورزشگاهی خواهد بود که تنها چند عکس و خاطره در آن باقی خواهد ماند.

ویسنته کالدرون
خانه سابق اتلتیکو مادرید، میزبان جام جهانی و محل برگزاری کنسرت های مایکل جکسون در اسپانیا، اولین ورزشگاهی است که به آن نگاه خواهیم کرد. اتلتی در طول 51 سال حضور خود در این ورزشگاه، 5 عنوان لالیگا و 7 عنوان جام حذفی را کسب کرد و سپس به متروپولیتانو رفت. امروز زمین این ورزشگاه به بزرگراه تبدیل شده است.

نکته عجیب اینجاست که سکوهای شمالی ورزشگاه تخریب نشده و امکان بازسازی وجود دارد. با توجه به عدم تخریب سکوهای شمالی ورزشگاه و قرار گرفتن رمپ بزرگراه در کنار این سکوها، گمانه زنی هایی مبنی بر استفاده از این استادیوم برای برگزاری مسابقات مسابقات اتومبیلرانی فرمول 1 و موتورسواری در بین کاربران شبکه های اجتماعی و ورزش ها. عمومی است، اما هیچ یک از این ادعاها تایید نشده است.

ورزشگاه اولد ومبلی
استادیومی که پله در زمان تخریبش در سال 2003 زمانی آن را “کلیسای فوتبال” نامید، اگرچه از نظر کیفیت وحشتناک به نظر می رسید، اما برای بسیاری از نسل های فوتبالدوستان بسیار نمادین و خاطره انگیز بود. با وجود اینکه ومبلی بازسازی شده است، اما هنوز تصاویر قدیمی در ذهنمان باقی مانده است.

ورزشگاه دل آلپی
این استادیوم توسط استودیو هاتر در تورین طراحی شده است. Stade des Alpes (Estadio dell’Alpi) برای میزبانی مسابقات جام جهانی 1990 ساخته شد و همچنین میزبان اشک های پل گاسکوئین در نیمه نهایی جام جهانی 1990 بود. انگلیس نتوانست به فینال جام جهانی راه یابد و به آلمان سقوط کرد. این ورزشگاه با دیدار یوونتوس و تورین مقابل پورتو افتتاح شد که با برتری 4 بر 3 میزبان مقابل پرتغال همراه بود. بیانکونری ها 7 اسکودتو و 2 جام ایتالیا را به افتخارات خود در دل آلپی اضافه کردند. این ورزشگاه علاوه بر خاطرات خوب برای هواداران یوونتوس، نفرت آنها را نیز به همراه داشت. پیست دویدن در اطراف زمین زمین بازی را نامرئی کرد و هواداران همیشه با این مشکل مخالف بودند. و این در حالی است که از این ورزشگاه برای هیچ مسابقه دو و میدانی استفاده نمی شد.

اگرچه یوونتوس در ایتالیا طرفداران زیادی را به خود جلب کرد، ورزشگاه دل آلپی به ندرت پر بود و میانگین تماشاگران آن همیشه از 38000 نفر فراتر نمی رفت. عددی دور از ظرفیت ورزشگاه که 67299 نفر است. علاوه بر این، در جریان بازی یوونتوس و سمپدوریا در جام حذفی ایتالیا در سال 2002، تنها 237 تماشاگر این بازی را تماشا کردند. هواداران یوونتوس در سرتاسر ایتالیا پراکنده هستند و با وجود اینکه یوونتوس پرتماشاگرترین تیم ایتالیا محسوب می شود، کمبود تماشاگر باعث شده تا به فکر برگزاری برخی از مسابقات خانگی خود در شهرها و استادیوم های مختلف باشند.

استادیوم هایبری
استادیوم آرسنال که در زبان عامیانه هایبری شناخته می شود، بین سال های 1913 تا 2006 میزبان آرسنال بود و بدون شک یکی از نمادین ترین استادیوم های تاریخ فوتبال انگلیس است. این استادیوم که صحنه نبرد افسانه های توپچی بود در سال 2006 به مجتمع مسکونی تبدیل شد و استادیوم اختصاصی تیم فوتبال آرسنال به ورزشگاه امارات تبدیل شد. آرسنال از زمانی که استادیوم قدیمی خود را ترک کرد، هنوز قهرمانی را کسب نکرده است و این ممکن است طلسم هایبری باشد.

راه وایت هارت
به طرز شگفت انگیزی، تاتنهام 118 سال در وایت هارت لین بازی کرد. بدون اینکه کسی دنبال جام باشد. این باشگاه در سال 2008 تصمیم به ساخت ورزشگاه جدیدی به نام ورزشگاه تاتنهام هاتسپور با ظرفیت 62062 نفر گرفت. استادیوم جدید در واقع در دل وایت هارت لین ساخته شد. به طوری که تکمیل مراحل پایانی ساخت استادیوم نیازمند تخریب وایت هارت لین بود. وایت هارت لین در 14 می 2017 بسته شد و در همان سال تخریب شد.

ورزشگاه دیاریا
یکی از بهترین مسابقات فوتبال تمام دوران، پیروزی ایتالیا مقابل برزیل در جام جهانی 1982 در ورزشگاه قدیمی اسپانیول برگزار شد. مشکلات مالی اسپانیول باعث شد که آنها ورزشگاه را به گروهی از معماران بفروشند و تنها چند ساختمان باقی مانده بود.

آپتون پارک
ورزشگاه قدیمی وستهام که در سال 2015/16 تکمیل شد. این ورزشگاه همیشه تیم حریف را می ترساند. استادیوم لندن از نظر کیفیت قابل مقایسه نیست، اما هواداران وستهام همچنان از ترک خانه اصلی خود ناراحت هستند. امروزه این ورزشگاه به مجتمعی مسکونی تبدیل شده است که با آه و حسرت لندنی ها همراه است.

ورزشگاه دوس آنتاس
ورزشگاه قدیمی پورتو که قرار بود پرتغال میزبان بازی افتتاحیه یورو 2004 باشد، تخریب شد و ورزشگاه فعلی پورتو جایگزین آن شد.

رودخانه مین
مین رود همچنان رکورددار بیشترین تعداد تماشاگر برای یک باشگاه انگلیسی است. زمانی که 85000 نفر برای دیدن بازی استوک و منچسترسیتی در سال 1934 به ورزشگاه رفتند و از منچسترسیتی حمایت کردند. امروز 20 سال از سفر به اتحاد می گذرد و پپ می خواهد هواداران تیمش را مثل یک قرن پیش کامل و همچنان حاضر ببیند!