خالقی فر: تمام وجودم را برای پرسپولیس گذاشتم

به گزارش “مجله اخبار فوتبال”، رضا خالقی فر مهاجم سابق پرسپولیس که در دوران حضورش در تیم های زیادی بازی کرد، این روزها یکی از دستیاران مجتبی سرآسیایی در سایپا است. خالقی فر که در دوران طولانی تقریبا 20 ساله فوتبال حرفه ای خود در فجر، سایپا، صنعت نفت آبادان، راه آهن، پرسپولیس، گسترش فولاد تبریز، ماشین سازی، پارس جنوبی، صنعت نفت آبادان، ذوب آهن و در نهایت سایپا بازی کرد. جسور سال گذشته با پیراهن سایپا در 40 سالگی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد و به کادر فنی این تیم اضافه شد.

به بهانه اتفاقاتی که بین خیبر و سایپا در ورزشگاه انقلاب کرج رخ داد، با رضا خالقی فر درباره دوران طولانی بازیگری، نسل جدید مربیان فوتبال ایران، حضورش در پرسپولیس و تیم ملی گفتگویی انجام دادیم. پایان دوران فوتبالش در 40 سالگی و موضوعات دیگر. در مورد موارد مرتبط دیگر صحبت کردیم.

خواندن این گفتگو خالی از لطف نخواهد بود.

چه شد که تصمیم گرفتی از فوتبال خداحافظی کنی؟
بله، سال گذشته بعد از پایان فصل تصمیم به بازنشستگی گرفتم و به پیشنهاد باشگاه سایپا و کادر فنی به تیم اضافه شدم.

* بازی در لیگ برتر را از چه زمانی و با کدام تیم آغاز کردید؟
سال 84، 85 با فجرشهید سپاسی شیراز در لیگ برتر شروع کردم. البته قبل از آن در لیگ یک و دو بازی می کردم. خدا را شکر به من خوش گذشت و اگرچه می توانستم بهتر باشم، اما در کل از اتفاقاتی که در این مسیر برایم افتاد خوشحال بودم.

*شما قبلا با پرسپولیس بازی کرده اید.
بله، خوشبختانه این شانس را داشتم که در پرسپولیس بازی کنم و در مقطعی به لطف اعتمادی که آقای دایی به من کردند به تیم ملی دعوت شدم و باز هم از ایشان تشکر می کنم. افتخار می کنم که در پرسپولیس لباس مقدس این تیم را بر تن کردم و در 40 سالگی از فوتبال خداحافظی کردم. البته باز هم می توانستم فوتبال را ادامه دهم و برای این فصل پیشنهاد داشتم اما یک سری چارچوب هایی دارم که نمی خواستم زیر پا بگذارم. خوشبختانه هنوز در سایپا هستم و از این بابت خوشحالم.

*در مقطعی به پرسپولیس پیوستی که شرایط تیم چندان خوب نبود.
بله، متأسفانه در آن زمان که من را با قطار به پرسپولیس آوردند، شرایط خیلی خوب نبود. من زیر نظر آقای درخشان کار می کردم اما با آمدن برونکو همه چیز تغییر کرد. دوران بسیار خوبی با برانکو بود. از حضورم در پرسپولیس بسیار راضی هستم و خیلی خوب بود. تمام توانم را برای پرسپولیس گذاشتم. هر پستی که پرسپولیس نیاز داشت بازی کردم. من تقریبا 7 پست بازی کردم. آقای برانکو دوست خواهد ماند اما شرایط به گونه ای رقم خورد که باید بروم و به پیشرفت فوتبالم ادامه دهم.

*تا 40 سالگی بازی کردی که واقعاً آمادگی زیادی می خواهد.
زمان بسیار سختی است. در 35 سالگی، حتماً جوانی بسیار خوبی داشته اید. در واقع اینطور نیست که بتوانید از 25 شروع کنید و بخواهید تا 40 ادامه دهید. حتی بین 20 تا 25 سالگی هم باید زندگی حرفه ای داشته باشید. مثل بنایی که باید پایه هایش درست گذاشته شود. ما نمی توانیم نیمه حرفه ای زندگی کنیم. شرایط خیلی سخت است و نباید زیاد تفریح ​​کرد و باید لذت های زیادی را از دست داد. شما نمی توانید همزمان فوتبال بازی کنید و لذت ببرید.

*شما وارد فرم جدیدی شده اید که مربیان جدید نسل شما وارد آن شده اند. این نسل را چگونه می بینید و آینده خود را چگونه تصور می کنید؟
خب این نسل جدید خیلی جاریه و از نظر اخلاقی خیلی خوبه. نه، در گذشته اینطور نبود. اکنون می بینید که بسیاری از مربیان جدید نه تنها باید به بحث فنی بپردازند، بلکه در بحث اخلاقی نیز پیشگام هستند. به نظر من فوتبال ایران با این نسل آینده درخشانی دارد. البته اگر انتخاب ها بر اساس شایستگی باشد. مربیان قبلی زمین خوبی ایجاد کردند و حالا نسل جدید می توانند از این موقعیت استفاده کنند. کوچینگ شرایط خاصی دارد و فقط یک بعد نیست. شما باید همه چیز را رعایت کنید. برای مربیان جدید هم آرزوی موفقیت دارم. در حال حاضر به نظر من مربیانی مثل آقایان نویدکیا، شجاعی، زهی، نکونام، مازیار زارع، پیروز قربانی و برخی شخصیت های دیگر خیلی خوب کار می کنند. در سایپا با آقای سرآسیایی کار می کنیم که ویژگی های اخلاقی و فنی لازم را دارد و بچه ها از همکاری با ایشان لذت می برند. او هم تجربه مدیریتی و هم فنی دارد، با مربیان بزرگی کار کرده و می تواند تجربیاتش را به بازیکنان منتقل کند.

یک مربی اگر سخت کار کند موفق می شود
وی سپس در مورد خود اینگونه صحبت کرد: “من در حال گذراندن یک پروسه مربیگری هستم. مربیگری با بازیگری متفاوت است و دیدگاه ها متفاوت است.” وقتی فوتبال بازی می کنید فقط خود را مشغول تمرین و بقیه چیزها نمی کنید. زمانی که به مسابقات و تمرین فکر می کنید، اما به عنوان یک مربی باید 24 ساعت شبانه روز کار کنید و کسی که سخت کار می کند موفق می شود.”

* بیایید در مورد بازی با خیبر صحبت کنیم. در این مسابقه چه گذشت؟
به هر حال حواشی ایجاد شد. در طول هفته روی نقاط قوت و ضعف حریف کار کردیم. نقاط قوت را بستیم و از نقطه ضعف به آنها ضربه زدیم. حالا بحث های بعد از بازی وجود دارد که تعجب آور است. صحبت از اسکان شد، تا به حال تیمی دیده نشده که از اسکان سایپا شاکی باشد. در هر صورت تیمی که در مسابقات قهرمانی حاشیه نداشته باشد بازنده است. مثل سایپا. اگر طرفدار هم داشتیم مشخص می شد که تیم ما و آقای سرآسیایی حاشیه داشتند یا تیم های دیگر. باید بحث فنی باشد. همه راه های آنها را مسدود کردیم. با تمام این جنبه ها، ما مسابقه را بردیم و پسرها کار بزرگی انجام دادند. بعد مشکل هواداران را مطرح کردند که ما به آنها لطف کردیم و کل ورزشگاه در اختیار آنها بود، در حالی که در نهایت باید 10 درصد از ورزشگاه را می گرفتند. حتی جایگاه ویژه ای داشتند.

خدا را شکر که در مسابقه پیروز شدیم
وی سپس در جمع بندی سخنان خود گفت: خدا را شکر توانستیم در این شرایط پیروز شویم و بعد از چند هفته در حالی که از روزهای خوب دور بودیم، سه امتیاز را پس بگیریم و امیدوارم خود را برای بازی های بعدی آماده کنیم. بازی.”

*در نهایت با توجه به اینکه در سایپا هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان سرمربی تجربه دارید، مشکل صعود این تیم و بازگشت به لیگ برتر را در چه می دانید؟
من مشکل را در تغییرات می بینم. ببینید در 4-5 سال گذشته چند مدیر و مربی آمده اند و رفته اند و چند بازیکن تغییر کرده اند. نمی توان با این همه تغییرات نتیجه گیری نکرد. این تغییرات تفکر و استراتژی را تغییر می دهد و سرعت را کاهش می دهد. هر مربی و هر مدیری دیدگاه خاص خود را دارد. از نظر من، اگر ثبات باشد، صعود رخ خواهد داد. ما سال گذشته به ارتقاء نزدیک بودیم، اما تغییرات مانع از آن شد.

من قاطعانه می گویم که بدون تغییرات ما صعود می کردیم. بارها و بارها این اتفاق افتاد، تغییر مدیریت و بازیکنان داشتیم. امیدوارم امسال همه چیز پایدار باشد. چه در سطح مدیریت، چه در سطح کادر فنی و چه بازیکنان، برای موفقیت باید حداکثر ثبات را به دست آورد. تا زمانی که مربیان و بازیکنان یکدیگر را بشناسند، تغییراتی ایجاد خواهد شد. امیدوارم ثبات برقرار شود و فکر می کنم یکی از گام های اصلی برای بازگشت به لیگ برتر ثبات است.