سمت چپ | آرسبلاگ … وبلاگ آرسنال

بوکایو ساکا تا کنون در این فصل 41 شروع در تمام مسابقات داشته است، بن وایت 40 و مارتین اودگارد 39 شروع کرده اند. آن مثلث با فضیلت مستقر در سمت راست تیم آرسنال، سنگ بنای ثابت دو فصل گذشته بوده است.

در فصل 2022-23، گابریل مارتینلی 40 بازی را در بال چپ آغاز کرد، گرانیت ژاکا 43 بازی را به عنوان یک هشتم چپ و زینچنکو 28 بازی را در پست دفاع چپ شروع کردند. در حالی که تناسب اندام زینچنکو به این معنی بود که او نمی توانست با شماره های بن وایت در دفاع راست برابری کند، سمت چپ آرسنال همچنان یک ثبات را داشت که در این دوره از مسابقات مشابه نبود.

ژاکا 37 بازی لیگ برتر را در موقعیت هشتم چپ شروع کرد، در حالی که مارتینلی 36 بازی را از جناح چپ شروع کرد – تنها دو بازی آخر فصل را از دست داد. در این فصل، کای هاورتز، دکلان رایس، امیل اسمیت روو، فابیو ویرا و لئاندرو تروسارد همگی بازی های لیگ را به عنوان “هشت چپ” آغاز کرده اند. مارتینلی 29 بازی را در جناح چپ با تروسارد، ژسوس و ریس نلسون آغاز کرده است که همگی در آن جناح لیگ برتر را شروع کردند.

در دفاع چپ، تصویر نیز تغییر کرده است، اما نه به یک شیار ثابت. زینچنکو 24 بازی شروع و 11 بازی فرعی، یاکوب کیویور 17 شروع (16 بازی در دفاع چپ) و 10 بازی فرعی و تاکهیرو تومیاسو 11 شروع و 14 بازی فرعی دارند. ژورین تیمبر بازی افتتاحیه لیگ برتر را در پست دفاع چپ آغاز کرد.

در کیویور، تومیاسو و زینچنکو، آرسنال سه مدافع چپ دارد که ویژگی‌های متفاوتی دارند، اما هیچ‌کدام از آنها بازی همه جانبه طلای مطلقی که بن وایت در اختیار دارد را ارائه نمی‌کنند. اینکه آرسنال در هر یک از سه بازی اخیر خود، مدافعان چپ متفاوتی را وارد میدان کرده است، می‌تواند نمونه‌ای از عمق و انعطاف‌پذیری در نظر گرفته شود و این درست است، اما چیزی که بیش از همه نشان می‌دهد این است که آرتتا بازیکن «بازی برای زندگی تو» را در آنجا ندارد. .

من تعداد بازی های فرعی برای دفاع چپ را لیست کردم زیرا آرسنال اغلب مدافع چپ خود را زیر نظر می گیرد. زینچنکو و تومیاسو تمایل به بازی با حالت های مختلف دارند و هنوز ثابت نکرده اند که می توانند به طور منظم 90 دقیقه در هر صورت بازی کنند. کیویور در این پست نیز چند بازی سخت را متحمل شده است. من مطمئن هستم که آرتتا واقعاً نمی‌خواهد در هر بازی به دلیل گزینه‌های رضایت‌بخش، یک بازیکن تعویضی را در دفاع چپ «سوزاند». نیاز به انجام این کار احتمالاً برای بازیکنانی مانند ویرا و اسمیت روو در این فصل دقایق بیشتری را به همراه داشته است.

به نظر من این احتمال وجود دارد که تعداد زیادی از این حرکت مهره‌های شطرنج در سمت چپ تأثیر ضربه‌ای برای گابریل مارتینلی داشته باشد. این بازیکن برزیلی در این فصل در لیگ برتر به طور میانگین 0.48 گل در هر 90 دقیقه به ثمر رسانده است، که بد نیست اما در مقایسه با 0.65 گل در هر 90 در فصل گذشته، کاهشی را نشان می دهد.

صدمات نیز در این امر نقش داشته است، و یک بازیکن نخبه نمی تواند از نوع گلدیلاک باشد که به همه چیز در اطراف خود نیاز دارد تا برای همیشه درست باشد. اما مطمئناً فکر می‌کنم تغییر در دفاع چپ و چپ هشت دلیل اصلی بازگشت او در این فصل است.

به نظر می رسد که آرسنال باید در تابستان تصمیماتی در این زمینه ها بگیرد. از یک طرف، تیم ممکن است سطح خوبی از انعطاف و انعطاف پذیری را در سمت چپ زمین با تعداد زیادی از بازیکنان مختلف که در آن محور تجربه دارند، ایجاد کند. تصور می‌کنید آسیب‌دیدگی به یکی از وایت، اودگارد یا ساکا می‌تواند تأثیرات منفی بر دو عضو باقی‌مانده آن سه نفر داشته باشد.

در آنجا دوباره، کیفیت آنها به طور جدانشدنی با هم ترکیب نمی شود، همه آنها به تنهایی بازیکنان نخبه ای هستند و به عنوان یک فرد به همان اندازه که به عنوان یک سه تکه حس می شوند، حسرت خواهند خورد. در حالی که آرسنال نباید آرزوی داشتن یک یازده انتخاب اول محکم را داشته باشد و باید چرخش و انعطاف پذیری را در فرمول خود ایجاد کند، سمت چپ بیشتر شبیه به گزینه های “تقریبا” زیاد است.

آیا باید تصمیم قاطع تری در مورد اینکه دکلن رایس و کای هاورتز چه کسانی هستند و کجا بازی می کنند، وجود دارد؟ آیا ما از آن روبیکون بین مقدار قابل توجهی از انعطاف پذیری و «هنوز کاملاً کار نکرده ایم» عبور کرده ایم؟ سرنوشت رایس و هاورتز بسیار بیشتر به نظر می رسد و با نامشخص بودن آینده جورجینیو و توماس پارتی و نامشخص بودن مشخصات سنی آنها با اکثریت تیم، به نظر می رسد که تصمیماتی گرفته خواهد شد.

به نظر می رسد فابیو ویرا به دسته اسمیت رو، نکتیا و نلسون رفته است که برای دقایق قابل توجهی به آنها اعتماد نمی شود و من اصلاً تعجب نمی کنم اگر یک مدافع چپ در تابستان امسال در لیست خرید قرار بگیرد. برای من جالب است که آرتتا احتمالاً دوست دارد یک نوع تومی چنکو یا زینیاسو داشته باشد که بتواند توپ را با اطمینان بدون شبیه ماهی به بالای درخت هر بار که یک وینگر با او روبرو می شود حرکت دهد.

شاید آرسنال بتواند زینچنکو و تومیاسو را به هم پیوند بزند و پاس‌های آرام را حفظ کند، مدافع را برای خودش ببندد و توزیع‌کننده متوسط/مدافع متوسطی را که آسیب‌های وحشتناکی دارد به اسپرز بفروشد؟ هر اتفاقی که در این تابستان بیفتد، فکر می‌کنم می‌توانیم ببینیم که سمت چپ تیم آرسنال احتمالاً به تمیز کردن بهاری نیاز دارد.